فاشيسم جنگ بعد از جنگ به راه می‌اندازد تا کشورهای ديگر را به زير سلطه خود درآورد و بر ديگران تفوق يابد. در عين حال لازم است که در درون با تهديدات متعددی مواجه باشد تا بتواند ملت را در ترس و لرز نگاه دارد و بدين وسيله فعاليت‌های «ميهن‌پرستانه» بيش از حد را مقدور سازد. البته هر منتقدی آناً خائن محسوب خواهد گرديد. و سرانجام «پاکستن» اشاره می‌کند که کليه رژيم‌های موفق فاشيستی سياست همکاری بسيار نزديک با کنسرن‌ها، به ويژه با کنسرن‌های صنعتی- نظامی را دنبال کرده‌اند. که البته اگر بخواهيم اين تعريف را تعبير کنيم، فاشيست‌ها را نه در خاور نزديک، بلکه در واشنگتن خواهيم يافت. (بیشتر…)...

معنای خوشبختی، به معنای عينی و ذهنی خوشبختی، به کلّی چيز ديگری است. خوشبختی فرد تنها در درون يک جامعه خوشبخت ممکن است. جامعه خوشبخت را تنها با مبارزه آگاهانه و پيگير، نه به سود يک نفر، نه به سود يک گروه، بلکه به سود سراسر انسانيت می‌توان به تدريج و در رنج ايجاد کرد. قبول اين مبارزه برای نسل ما، يعنی قبول همه خطرات اين مبارزه. (بیشتر…)

قواعدی را که بايد شب ها به هنگام نگاه کردن به تلويزيون های غربی ـ بويژه تلويزيون فرانسه ـ يا صبح ها به هنگام خواندن روزنامه تان رعايت کنيد، در زير می يابيد. خواهيد ديد که با رعايت آن ها همه چيز آسان تر خواهد شد. (بیشتر…)

هر ترجمه خوبی به دو شرط اصلی نيازمند است: دقت در انتقال محتوای متن اصلی، سلاست در بيان ‏ترجمه.‏ دقت و سلاست با هم به نحوی در تضادند. هر گاه ما فقط دقت را مراعات کنيم، تحت‌اللفظی و ناسليس ‏ترجمه کرده ايم. هر گاه تنها به دنبال سلاست برويم، ترجمۀ ما عاری از دقت می‌شود. يافتن بهترين پيوند ‏بين اين دو قطب متضاد کار ساده‌ای نيست و به تمرين طولانی نياز دارد.‏ مترجم بايد بر زبانی که از آن ترجمه می‌کند مسلط باشد، با موضوع ترجمه آشنا باشد، مؤلف را بشناسد، ‏تا بتواند دقت را مراعات کند.‏ (بیشتر…)...

پرسش و پاسخ اخير آقای فرخ نگهدار با «دفتر تحکيم» از جنبه نظری، مثل يک آبکش، سوراخ- سوراخ است، جوری که حتی چند قطره بحث و نظر علمی هم در آن بچشم نمی خورد. شايد هم اين، منتهای استادی در فوت و فن پراگماتيسم سياسی باشد... در هر صورت، لازم است نوشته مورد نظر را همه جانبه و بند- بند، نقد کنيم. خوشبختانه، يافتن موضوع نقد در پرسش و پاسخ مورد نظر، از يافتن خرگوش سه گوش، طوطی شاخدار يا اردک پنج پا در معماهای مصور «کيهان بچه ها» هم ساده تر است. (بیشتر…)...

پاسخ ايدئولوژيک و نظری به فروپاشی اتحادشوروی و پيامدهای جهانی آن از جانب سازمانها و افرادی که قبل از آن، خود را بخشی از جنبش کمونيستی و کارگری جهان می دانستند، بسیار متنوع بوده است. در طيف جرياناتی که متعاقباً، با تغيير مسير خود يک شبه سوسيال دموکرات، «چپ دموکرات» و «چپ نو»  شدند، دو  برخورد و گرایش مشخص را می توان تميز داد:اول، گرايش پراگماتيستی که داوطلبانه به تعليق نامحدود نقد سوسياليستی از سرمايه داری و امپرياليسم تن در داده است؛دوم، گرايش راست روانه ای که نتيجه گرفته است، تئوری سوسياليستی بطور ناگزير، سرچشمه انحرافات بوده است؛ و  خود ناگزير، نقد سرمايه داری و امپرياليسم از تجربه سوسياليسم واقعاً موجود را تکرار می کند. (بیشتر…)...

براي طرفداران تجارت آزاد ترديدي وجود ندارد كه عملشان در جهت سير تحول تاريخ است. آنان اين سياست را همانا منشا رونق كشورهاي پيشرفته مي‌دانند و از اين زاويه امتناع كشورهاي در حال رشد از پذيرش دستورالعملي كه اين چنين سربلند از محك آزمون بيرون آمده است را مورد انتقاد قرار مي‌دهند اما اين نظريه به كلي دور از واقعيت است. وقايع تاريخي در اين باره كاملا صراحت دارند. كشورهاي پيشرفته كنوني در روند رشد خود، عملا به هيچ يك از سياست‌هايي كه امروزه به كشورهاي در حال رشد توصيه مي‌كنند، متوسل نشدند و در هيچ كجا شكاف ميان افسانه‌ها و واقعيات تاريخي مانند مورد بريتانياي كبير و ايالات متحده چشمگير نيست. (بیشتر…)...

سرمقاله نيويورک پست در شماره ١٥ ژانويه ٢٠٠٧، مي پرسد: « چگونه اين مرد توانست رئيس جمهوري آمريکا شود؟» خواننده کم اطلاع با خواندن اين مطلب گمان مي کند که روزنامه گروه متعلق به راپرت موردوخ با جورج دبليو بوش تصفيه حساب مي کند. اما، واقعيت چيز ديگري است. در آنجا مي خوانيم «وي که رئيس جمهوري ناموفقي بود، اکنون دوست فرمانروايان مستبد چپ و عيب جوي همه جانبه کليه منافع برحق آمريکا گشته است». اما اين رئيس جمهوري «مشاور روابط عمومي ياسرعرفات» ، که «چهره اي شيطاني از اسرائيل ترسيم » و علاوه بر آن «اعدام هاي دسته جمعي را توجيه » مي کند، کيست؟ (بیشتر…)...

همسويی ليبرال‌ها (نو وکلاسيک) و راست‌گرايان (بنيادگرايان) در عرصه اقتصادی و عدم همسويی آن‌ها در عرصه‌های اجتماعی و فرهنگی را تنها عقلانيت مارکسيستی می‌تواند درک کند و به مردم بشناساند. نئوليبراليسم تلاشی است برای بازگرداندن سرمايه‌داری به شکل ماقبل مدل کينز. با نئوليبراليسم، نيروهای بازار يک بار ديگر از بند مقرات دولتی حاکم بر فعاليت‌های تجاری، بر مالکيت عمومی برخی بنگاه‌ها، و خدمات و کمک‌هايی که در عمل يک دستمزد اجتماعی را تشکيل می‌دهند، آزاد می‌شوند. با نئوليبراليسم، به اصطلاح «عصر طلايی» که از اواخر دهه ١٩۴٠ تا اواسط دهه ١٩٧٠ طول کشيد، پايان می‌يابد، دوره‌ای که در آن بخش قابل توجهی از طبقه کارگر از اقدامات رفاهی برخوردار بود که پيش از آن در نظام سرمايه‌داری سابقه نداشت. نئوليبراليسم بازگشت به روزهای بدی اس...

اين‌که مسأله تاکتيک و استراتژی و مرز و پيوند بين آن‌ها، در جنبش انقلابی ايران بيش از پيش حايز اهميت می‌شود، کاملاً طبيعی است. رشد جنبش انقلابی ايران، مسأله تاکتيک و استراتژی جنبش را از بحث تئوريک مجرد خارج ساخته و در دستور عمل روز قرار داده است. ابهامات و سردرگمی‌هايی هم که در اين زمينه، از نظر تئوريک و انطباق تئوری بر شرايط خاص ايران، در بين نيروهای اپوزيسيون ديده می‌شود، در واقع نتيجه بحث گرم در اين زمينه است که بروز می‌کند. (بیشتر…)...