نقدی بر نوشتار «قطعنامه شورای امنیت، نامه احمدی نژاد و.
تاکنون سر آن نداشتم که بر يکی از مندرجات «نامه مردم» و يا ديگر گاهنامه‌های حزب توده ايران نقدی بنويسم. در گذشته‌ای دورتر، مواردی را از راه‌های ديگر گوشزد کرده بودم که تنها شايد گاه به پيرايش جمله‌ای و بهبود گفتاری کمک نموده باشد؛ همين و بس و ديگر هيچ. نوشتاری مانند اين يکی را بارها در «نامه مردم» خوانده ام و با اين اميد که آموزگار زمانه خود راهگشا خواهد بود، با تکان دادن سری و يا پچپچی درونی از کنار آن گذشته ام. اين نقد را شايد بتوان نقدی بر آن سياستی دانست که فرآورده‌های آن، چنين نوشتارهايی است: بی‌خاصيت و سر درگم؛ نه راهی می‌نماياند و نه جبهه‌ای روشن دارد؛ يکی به ميخ می‌زند و يکی به نعل.
(بیشتر…)...