بعد از تصویب قطع‌نامه شورای امنیت سازمان ملل در دسامبر ۲٠٠۶، که تحریم‌هایی به ایران تحمیل می‌کند، بوش و شرکای او بر فشار خود افزوده اند. گشودن یک جبهه جدید علیه ایران در زمانی انجام می‌شود که بوش ٢٠هزار نظامی دیگر به عراق گسیل می‌دارد.
بعد از تصویب قطع‌نامه شورای امنیت سازمان ملل در دسامبر ۲٠٠۶، که تحریم‌هایی به ایران تحمیل می‌کند، بوش و شرکای او بر فشار خود افزوده اند. گشودن یک جبهه جدید علیه ایران در زمانی انجام می‌شود که بوش ٢٠هزار نظامی دیگر به عراق گسیل می‌دارد.
تارنگاشت عدالت
سرمقاله دمکراسی مردم، نشریه حزب کمونیست هند (مارکسیست)، ۱۱ فوریه ۲٠٠٧
برگردان: ع. سهند
ایالات متحده به سمت رویارویی با ایران حرکت می کند. بیش از ۵٠ ناو جنگی، شامل دو ناو هواپیمابر، به خلیج فارس اعزام شده است. ایالات متحده، هم‌چنین هواپیماهای جنگنده به ترکیه و دیگر کشورهای نزدیک به ایران فرستاده است. پرزیدنت بوش و نمایندگان دولت او، مانند کاندولیزا رایس و نیکولاس برنز، به طور فزاینده‌ای با لحن تهدیدآمیز سخن می‌گویند.
بعد از تصویب قطع‌نامه شورای امنیت سازمان ملل در دسامبر ۲٠٠۶، که تحریم‌هایی به ایران تحمیل می‌کند، بوش و شرکای او بر فشار خود افزوده اند. گشودن یک جبهه جدید علیه ایران در زمانی انجام می‌شود که بوش ٢٠هزار نظامی دیگر به عراق گسیل می‌دارد. خشونت در عراق ابعاد غیرقابل کنترلی یافته است. به رغم باتلاق عراق، بوش و شرکای او، روشمند و حساب شده، برای گشودن یک جبهه جدید علیه ایران فعالیت می‌کنند.
گرچه موضوع هسته‌ای بهانه اصلی برای خصومت آمریکا بود، اکنون به آن، ادعای کمک ایران به میلیشاهای شیعه و سنی در عراق، افزوده شده است. چند هفته پیش، نیروهای آمریکایی وارد کنسولگری ایران شدند و شش شهروند ایرانی را با توسل به زور بازداشت کردند. بوش، دستور نابودی هر ایرانی را که به رزمندگان کمک کند، صادر کرده است. استفاده ناصادقانه از موضوع هسته‌ای، و بعداً افزودن دلایل دیگر به آن برای حمله به ایران، روالی را دنبال می‌کند که دولت بوش در مورد دولت صدام حسین در عراق در پیش گرفت.
در این مقطع زمانی است که وزیر امورخارجه هند از ایران دیدار کرده است. قبل از دیدار او، دیوید مالفورد، سفیر آمریکا در هند، که هنوز خیال می‌کند می‌تواند مانند نایب‌السلطنه رفتار کند، اعلام کرد که ایالات متحده با «علاقه» سفر وزیر امورخارجه را دنبال می‌کند و دنبال هر نوع تخلفی از «قانون تحریم ایران- لیبی» می‌گردد. چنان تهدید علنی علیه هند که خط لوله ایران- پاکستان- هند و یک موافقت‌نامه درازمدت خرید گاز مایع را پی‌گیری می‌کند، با هیچ پاسخی از طرف دولت هند روبرو نشد. دولت «ائتلاف ترقی‌خواه متحد» باید به سفیر آمریکا می‌گفت تهدید به تحریم نکند و این‌که او حق ندارد در روابط هند با ایران مداخله نماید.
وزیر امورخارجه هند، پس از ورود به تهران اعلام کرد که هند مخالف اقدام نظامی است و می‌خواهد موضوع هسته‌ای از طریق گفت‌وگو حل شود. گرچه این موضع درستی است، اما هند باید پروژه خط لوله گاز را، که برای امنیت آن در عرصه انرژی حیاتی است، دنبال کند. وزیر نفت اعلام کرده است که پروژه خط لوله در زمینه قیمت گازی که ایرانی‌ها تأمین خواهند کرد، پیشرفت داشته است. اگر مذاکرات خرید و فروش گاز به نتیجه رضایت‌بخش برسد، قرارداد خط لوله تا ژوئن امسال به امضا خواهد رسید.
دولت «ائتلاف ترقی‌خواه متحد» باید قویاً علیه بسیج نظامی دولت بوش جهت مرعوب کردن ایران، موضع بگیرد. پس از نابود کردن عراق، یک حمله نظامی از طرف آمریکا یا اسرائیل به ایران، در غرب آسیا، آتش یک درگیری وسیع‌تر، با پی‌آمدهای غیرقابل پیش‌بینی را برخواهد افروخت. ایران باید به تمام تعهدان خود به عنوان یک عضو «قرارداد منع گسترش» عمل کند و برای این‌که توسعه فن‌آوری هسته‌ای آن برای مقاصد صلح‌آمیز تأیید شده و مشروع به نظر آید، با آژانس بین‌المللی انرژی اتمی همکاری نماید. روسیه و چین که هر دو عضو دایم شورای امنیت هستند و به قطع‌نامه تحریم‌ها علیه ایران رأی دادند، باید نقش مهمی در متوقف کردن آخرین ماجراجویی آمریکا، ایفا نمایند.
http://pd.cpim.org/2007/0211/02112007_edit.htm