هدف کاربردی ایالات متحده آمریکا سرکردگی اقتصادی، ژئوپلیتکی و فرهنگی در سطح جهان است. این کشور که تاکنون همواره آمریکای مرکزی و جنوبی را بچشم "اندرونی" ملک خود بحساب آورده، در قدم اول قاره آمریکا را نشان رفته است و کوشش های وسیعی بعمل آورده تا با استقرار منطقه آزاد تجارتی آمریکایی (آلکا) به این هدف نزدیک گردد. میلیتاریزه کردن قاره، بخشی از این روند است. قرار است علاوه بر چهار پایگاه نظامی آمریکایی موجود، دو پایگاه جدید در شمال برزیل و جنوب آرژانتین اضافه گردد. "طرح کلمبیا" و "ابتکار آند" پایه های اصلی برنامه میلیتاریزه کردن این قاره می باشد.
هدف کاربردی ایالات متحده آمریکا سرکردگی اقتصادی، ژئوپلیتکی و فرهنگی در سطح جهان است. این کشور که تاکنون همواره آمریکای مرکزی و جنوبی را بچشم "اندرونی" ملک خود بحساب آورده، در قدم اول قاره آمریکا را نشان رفته است و کوشش های وسیعی بعمل آورده تا با استقرار منطقه آزاد تجارتی آمریکایی (آلکا) به این هدف نزدیک گردد. میلیتاریزه کردن قاره، بخشی از این روند است. قرار است علاوه بر چهار پایگاه نظامی آمریکایی موجود، دو پایگاه جدید در شمال برزیل و جنوب آرژانتین اضافه گردد. "طرح کلمبیا" و "ابتکار آند" پایه های اصلی برنامه میلیتاریزه کردن این قاره می باشد.
تارنگاشت عدالت
س.فردین
هدف کاربردی ایالات متحده آمریکا سرکردگی اقتصادی، ژئوپلیتکی و فرهنگی در سطح جهان است. این کشور که تاکنون همواره آمریکای مرکزی و جنوبی را بچشم "اندرونی" ملک خود بحساب آورده، در قدم اول قاره آمریکا را نشان رفته است و کوشش های وسیعی بعمل آورده تا با استقرار منطقه آزاد تجارتی آمریکایی (آلکا) به این هدف نزدیک گردد. میلیتاریزه کردن قاره، بخشی از این روند است. قرار است علاوه بر چهار پایگاه نظامی آمریکایی موجود، دو پایگاه جدید در شمال برزیل و جنوب آرژانتین اضافه گردد. "طرح کلمبیا" و "ابتکار آند" پایه های اصلی برنامه میلیتاریزه کردن این قاره می باشد. اما این کوشش ها با مخالفت وسیع مردم در آمریکای مرکزی و جنوبی رویرو شد، زیرا که سیاست آمریکا همگام با اقداماتی که صندوق بین المللی پول و بانک جهانی بعمل می آورند، اقتصاد ملی کشورهای این قاره را به نابودی کشانده و وابستگی این کشور به ایلات متحده را تقویت می کند.
"پتر راست" از سازمان آمریکایی "فود فرست" اشاره کرد که قانون کشاورزی مصوبه سال ۲۰۰۲ آمریکا سوبسید دهقانان آمریکایی را از ۳۰ میلیارد دلار به ۵۴ میلیارد دلار افزایش داده است. استراتژی دولت نیکسون در سال ۱۹۷۳ برای از گردونه خارج کردن رقبای اروپایی بر سه محور استوار شده بود: فروش اسلحه، امتیازات به ثبت رسیده و محصولات کشاورزی. سیاست تطبیق ساختاری صندوق بین المللی پول و بانک جهانی که زیر نفوذ ایالات متحده قرار دارد، کشورهای آمریکای لاتین را مجبور می سازد تا بازارهای خود را گشایش دهند و از آن پس دنیا شاهد خواهد بود که منباب مثال ذرت و غلات سوبسیدشده آمریکایی با قیمت های نازلتر از مخارج تولید آن (ذرت ۸۰ درصد و گندم ۵۰ درصد) بازارهای جنوب ایالات متحده را درمی نوردد و تولید مواد غذایی این کشورها را نابود می سازد.
در هشتمین نشست وزیران برای مذاکره در مورد منطقه تجارتی آزاد (آلکا) که در روز ۲۰ و ۲۱ نوامبر سال ۲۰۰۳ انجام شد، عملاً بحث بر سر ادامه حیات پروژه مذکور بود. البته رسماً نشست وزرای اقتصاد و امور خارجه ۳۴ کشور قاره (به غیر از کوبا) که در میامی صورت پذیرفت بخاطر تنظیم کلی مفاد قرارداد بود، که بنا به میل ایالات متحده باید در آغاز سال ۲۰۰۵ به اجرا درآید. اینکه اکنون ۸۰۰ میلیون شهروند این قاره از مفاد این قرارداد عظیم مطلع گردیدند را نباید به حساب دولت های عضو گزارد، بلکه تنها و تنها مدیون درز خبر بود. در ابتدای اکتبر سال جاری انستیتوی جهان سوم در اروگوئه به کپی اسناد مطروح در نشست های ۱۲ اوت و ۱۷ سپتامبر این سازمان دست یافت و آن ها را منتشر کرد. بر مبنای این اسناد قراردادهای "آلکا" کلیه بخش های کشاورزی، امکانات بازار، تضمین سرمایه معنوی، سرمایه گذاری و سوبسید، خصوصی سازی مالکیت دولتی، حقوق رقابت، آنتی دامپینگ و غیره را در بر می گیرد. همچنین امکانات دستیابی به بازارهای بخش بهداشت و درمان، فرهنگ و علوم، آب، انرژی و بانک ها برای شرکت های فراملیتی تسهیل می گردد.
آنچه که نسبتاً نو بنظر می رسد، گشایش بازارهای بیمه، توریسم، حمل و نقل، ساختمانی، حقوقی، پست، خدمات مستغلاتی، کتابخانه ای، انتشاراتی و همچنین رسانه ای بر روی کلیه کنسرن ها است. انتقاد اساسی، گذشته از پیامدهای کلی این سیاست متوجه این امر است که عملاً تنها کنسرن های آمریکایی و کانادایی از نظر مالی قادرند تا در کلیه بخش های نامبرده به فعالیت بپردازند و در نتجه باقیمانده های رقابت پذیر صنایع ملی در کشورهای آمریکای لاتین و دریای کارائیب آرام آرام، از بین خواهند رفت. متن اصلی بشکل زیر است: "کنسرن ها دارای این حق خواهند بود تا دولت ها را بنا بر اعمالشان، که هم قانون گذاری و هم تعیین مقرارات را در بر می گیرد، به دادگاه بکشانند، وقتی که فکر می کنند این اعمال سود و بهره آن ها را چه در آن لحظه و چه در آینده بخطر خواهد افکند، حتی اگر این اعمال منبعث از افکار بسیار والا و ضروری اجتماعی و یا محیط زیستی باشد."
البته این توقعات سرمایه با مقاومت هایی روبروست. کنفرانس آماده کننده این اجلاسیه دو ماه پیش در "پورتو اسپانیا" (ترینیداد و توباگو) با مقاومت "مرکوسور" (بازار مشترک آمریکای جنوبی، تأسیس در سال ۱۹۹۱ توسط برزیل، آرژانتین، پاراگوئه و اروگوئه با شرکت شیلی و بولیوی) روبرو شد، زیرا که آمریکا در صدد بود بحث در مورد سوبسیدهای کشاورزی را از دستور جلسه خارج کرده و آنرا به کنفرانس تجارت جهانی محول کند. بدنبال آن آرژانتین و بویژه برزیل که پر قدرت ترین نیروی اقتصادی در آمریکای لاتین است (سی درصد) اعلام داشتند که مسأله تعدیل اقتصادی در بخش های خدماتی و هم چنین مسأله تضمین سرمایه گذاری نیز به سازمان تجارت جهانی محول گردد.
در واقع رئوس نامبرده دقیقاً علت اصلی شکست مذاکرات در "کانکون" بود و در "پورتو اسپانیا" به بلوکه کردن مذاکرات انجامید و در "میامی" نیز همین مشکلات را موجب خواهد شد. البته ایالات متحده کماکان کوشش خواهد کرد تا برزیل را که اکنون طیف بزرگی از کشورهای قاره را حول محور خود بسیج کرده است، منفرد سازد.
آمریکا تا کنون نتوانسته افتراق و انشقاق مابین ۲۳ کشوری که در "کانکون" منافع خود را در قبال آمریکا و بازار مشترک اروپا تحمیل کردند، پدید آورد. قویترین کشورهای رشدیابنده مانند مکزیک، چین، آفریقای جنوبی، آرژانتین و هندوستان که تولید کننده دو سوم محصولات کشاورزی در سطح جهانند، از پشتیبانی برزیل دست برنداشته اند.