دوشنبه, مهر ۲

دست‌ها از سوریه کوتاه!

امپریالیسم آمریکا که هر چه بیشتر در باتلاق عراق در حال غرق شدن است، در برابر افکار عمومی جهان و افکار عمومی در حیاط خلوت خود – که مخالف این جنگ تجاوزگرانه است – از هیچ فرصتی برای یافتن بهانه و توجیه نمی‌گذرد. حکام کاخ سفید تلاش می‌کنند در پس شعارهای دروغینی مانند جنگ با تروریسم جهانی، مقابله با افراط‌گرایی مذهبی و کوشش برای ایجاد یک جامعه مدنی دمکراتیک و «حمایت از دمکراسی در لبنان» پنهان شوند

امپریالیسم آمریکا که هر چه بیشتر در باتلاق عراق در حال غرق شدن است، در برابر افکار عمومی جهان و افکار عمومی در حیاط خلوت خود – که مخالف این جنگ تجاوزگرانه است – از هیچ فرصتی برای یافتن بهانه و توجیه نمی‌گذرد. حکام کاخ سفید تلاش می‌کنند در پس شعارهای دروغینی مانند جنگ با تروریسم جهانی، مقابله با افراط‌گرایی مذهبی و کوشش برای ایجاد یک جامعه مدنی دمکراتیک و «حمایت از دمکراسی در لبنان» پنهان شوند

تارنگاشت عدالت

 

اعلامیه حزب کمونیست سوریه

برگردان: ع. سهند

  

مردم کبیر سوریه:

با انتشار گزارش «مه‌لیس» پیرامون قتل «رفیق حریری» نخست‌وزیر پیشین لبنان، فصل جدیدی از توطئه گسترده علیه سوریه آغاز شده است.

پیش از انتشار گزارش، یک کارزار عصبی پرهیاهو علیه سوریه – همراه با درز دادن حساب شده اطلاعات – در مراکز توطئه‌سازی تل‌آویو، واشنگتن و پاریس به راه انداخته شد. پاریس به پایتخت نو- یتیمان فرانسوی که از سرزمین خود گریخته و در زیر بال ژاک شیراک قرار گرفته اند، تبدیل شده است. 

 

برادران و خواهران گرامی:

امپریالیسم آمریکا که هر چه بیشتر در باتلاق عراق در حال غرق شدن است، در برابر افکار عمومی جهان و افکار عمومی در حیاط خلوت خود – که مخالف این جنگ تجاوزگرانه است – از هیچ فرصتی برای یافتن بهانه و توجیه نمی‌گذرد. حکام کاخ سفید تلاش می‌کنند در پس شعارهای دروغینی مانند جنگ با تروریسم جهانی، مقابله با افراط‌گرایی مذهبی و کوشش برای ایجاد یک جامعه مدنی دمکراتیک و «حمایت از دمکراسی در لبنان» پنهان شوند.

ولی خلق های منطقه به خوبی می‌دانند که در پس این شعارهای کم سو، توطئه‌های بی‌شمار، و حرص و آز برای ثروت منطقه قرار دارد. در عراق به نام این شعارها، جنایات دهشتناکی مانند کشتار زنان و کودکان، ویران کردن خانه‌های مسکونی، سوزاندن مزارع و غارت ثروت و میراث انسانی باستانی، صورت می‌گیرد. جنایات بی‌شرمانه در ابوغریب، گوانتانامو و بازداشتگاه‌های افغانستان، نمونه‌هایی بارز از «تمدنی» است، که آمریکا از طریق طرح امپریالیستی «خاورمیانه بزرگ» می‌خواهد در منطقه برقرار سازد.

حکام کاخ سفید با سوریۀ پایداری روبرو هستند که مانند یک صخره، در برابر اهداف امپریالیستی آن‌ها – به خصوص باز کردن مرزهای لبنان که در نتیجه مبارزات قهرمانانه مقاومت ملی لبنان، در مقابل طرح‌های اسرائیل غیرقابل رسوخ مانده، استوار ایستاده است-  آن‌هم در شرایطی که بعضی از اعراب برای عادی‌سازی روابط با اسرائیل مسابقه گذاشته اند.

از اینرو است که دولت آمریکا ادعا می‌کند سوریه در مرزهای خود، با رسوخ به عراق، مقابله نمی‌کند. ادعایی که بیش از اتهامی مهمل و احمقانه نیست. زیرا مرزهای سوریه با عراق از طرف نیروهای اشغالگر آمریکایی به شدت کنترل می‌شوند. تلفات زیادی که نیروهای آمریکایی در عراق متحمل شده اند، آن‌ها را عصبانی کرده و حکام کاخ سفید و پیروان آن‌ها را در حالت عدم تعادل و سردرگمی قرار داده است. این امر باعث شده که آن‌ها انواع اتهامات را – با هدف مجبور کردن سوریه به دست برداشتن از راه شرافت‌مندانه و میهن‌دوستانه‌اش – علیه سوریه به راه بیاندازند.

از اینرو است که گنجاندن نام سوریه در گزارش «مه‌لیس»، شکلی از توطئه و ابزاری برای وارد کردن فشار بیشتر به سوریه است. این گزارش چیزی به غیر از یک مجموعۀ تخیلی ساخته و پرداخته آشپزخانه‌های صهیونیستی نیست. همان‌طور که بسیاری از حقوق‌دانان شایسته گفته اند، این گزارش بیشتر به یک بیانیه سیاسی عاری از فاکت‌های حقوقی شبیه است.

گزارش «مه‌لیس» به احتمالات متعددی اشاره می‌کند، از آن‌جمله به فرضیه یک کشمکش پنهانی، درگیری‌های مالی و پولشویی، که به وجود پول سیاسی در پس این ترور اشاره دارد.

مردم ما می‌دانند کسانی که در کاخ سفید و تل‌آویو، چپ و راست اتهام وارد می‌کنند، خود سرکرده قاتلان حرفه‌ای هستند که ترورهای سیاسی، مانند: قتل جان و رابرت کندی، اسحاق رابین، کنت فولک برناردوته، مارتین لوترکینگ، اولاف پالمه و بسیاری دیگر را مرتکب شده اند.

در این شرایط دشوار، ما کم‌ترین تردیدی نداریم که ملت بزرگ ما – به رغم طرح‌ها و توطئه‌های آشکار و پنهان – از طریق اتحاد و همبستگی، تحکیم وحدت ملی و وفاداری به تاریخ ملی کبیرمان، بر این توطئه‌ای که علیه کشور ما در جریان است پیروز خواهد شد.

خلق کبیر ما که هیچ‌گاه در برابر استعمارگران و بیگانگان تسلیم نشده است، خوب می‌داند که «عصبانی کردن امپریالیسم از راضی نگه داشتن آن راحت‌تر است» و هم‌چنان با صدای رسا این شعار را سر می‌دهد: «سوریه هرگز زانو نخواهد زد!»

 

دمشق، ۲۲ اکتبر ۲۰۰۵

دفتر سیاسی حزب کمونیست سوریه

دبیرکل، ویصال فرها بگداش

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *