دوشنبه, مهر ۲

الحاق یک‌جانبه و گام به گام نوار غزه

حماس، آنچنان که در انتخابات محلی مشاهده شد، بیشتر در نوار غزه قدرت دارد. در کرانۀ غربی هم در حال قدرت‌گیری هستند. در مناطق دیگر ضعیف هستند. در غزه، در کرانۀ باختری و اورشلیم نزدیک به  ٢,۵ میلیون فلسطینی زندگی می‌کنند، خلق فلسطین ولی نزدیک به ۸ میلیون جمعیت دارد. نیروهای دمکراتیک، از جمله جبهۀ دمکراتیک، در اردوگاه‌های آواره‌گان، در سوریه، لبنان و دیگر مناطق بسیار قوی هستند. تاریخ خلق ما اما حرکت به سوی دمکراسی را نشان می‌دهد. متأسفانه این مسأله انعکاس واقعی خود را در رهبری آن نشان نمی‌دهد

حماس، آنچنان که در انتخابات محلی مشاهده شد، بیشتر در نوار غزه قدرت دارد. در کرانۀ غربی هم در حال قدرت‌گیری هستند. در مناطق دیگر ضعیف هستند. در غزه، در کرانۀ باختری و اورشلیم نزدیک به  ٢,۵ میلیون فلسطینی زندگی می‌کنند، خلق فلسطین ولی نزدیک به ۸ میلیون جمعیت دارد. نیروهای دمکراتیک، از جمله جبهۀ دمکراتیک، در اردوگاه‌های آواره‌گان، در سوریه، لبنان و دیگر مناطق بسیار قوی هستند. تاریخ خلق ما اما حرکت به سوی دمکراسی را نشان می‌دهد. متأسفانه این مسأله انعکاس واقعی خود را در رهبری آن نشان نمی‌دهد

تارنگاشت عدالت

 

منبع: عصر ما، ارگان حزب کمونیست آلمان

برگردان: ف. جوان

 

 

گفت و گو با «جرج»*، جبهۀ دمکراتیک برای آزادی فلسطین

 

عصر ما: عقب‌نشینی مهاجران و نیروهای اسرائیلی از نوار غزه مورد توجه افکار عمومی قرار گرفت. موضع شما در این مورد چیست؟

جرج: من با اصطلاح «عقب‌نشینی» موافق نیستم. در تمام رسانه‌ها شاهد «عقب‌نشینی یک‌جانبه از نوار غزه» هستیم، امّا ترجمۀ تحت‌اللفظی آن به معنی «الحاق یک‌جانبه و گام به گام نوار غزه» است. عقب‌نشینی بدین معنی است، که سرزمین را ترک کرده و تسلط بر حریم ساحلی و فضایی را واگذار کنند. چنین موردی به چشم نمی‌خورد.

نباید نام آن را عقب‌نشینی گذارد، بلکه تغییر آرایش. در اصل، شارون اکنون در موضع استراتژیک بهتری قرار دارد. امنیت مهاجرین در اسرائیل تأمین است، امّا او هر روز می‌تواند دوباره به آنجا لشگرکشی کند. فرامین نظامی در مورد غزه ملغی نشده اند. به دیگر سخن: غزه به مانند گذشته تحت کنترل و اشغال است.

 

عصر ما: تو هیچ چشم‌انداز مثبتی نمی‌بینی؟

جرج: چرا، طبیعی است. این یک دست‌آورد است. شارون تا چند سال پیش در بارۀ شهرک‌های مهاجرنشین می‌گفت، که درست مثل تل‌آویو برای وی مهم هستند. و در فوریۀ ٢٠٠٢ می‌گوید: صد روز به من فرصت بدهید و انتفاضه خاتمه یافته است. او تهدید می‌کرد، که دست ارتش را در سرکوب انتفاضه باز می‌گذارد. وی از این سیاست عقب نشسته است. وی الآن می‌گوید:«ما قادر به حفظ غزه نیستیم.» او پس از ۳ سال اعتراف می‌کند، که انتفاضه را از راه نظامی نمی‌توان به شکست کشانید.

برای نخستین بار در تاریخ شهرک‌های مهاجرنشین از میان برداشته می‌شوند. این یک محصول مقاومت فلسطین، تمامی سازمان‌ها و همۀ خلق است.

 

عصر ما: آیا می‌توان آن را به مثابۀ پیش‌رفتی در پروسۀ نقشۀ راه برآورد کرد؟

جرج: شارون برنامه دارد که مانع اجرای پروسۀ نقشۀ راه بشود. نقشۀ راه خواهان راه‌حل دو حکومتی است، یک کشور کارآمد فلسطینی در کنار اسرائیل. در ضمن، شهرک‌ها نباید گسترش یابند. افزون بر این، نقشۀ راه خواستار اجرای قطع‌نامه‌های مختلف سازمان ملل، و امّا هم‌چنین خلع سلاح و انهدام زیرساخت مقاومت سیاسی فلسطین است، یا در مرام اسرائیل، خلع سلاح تروریست‌ها. در نظر اسرائیل مقاومت یعنی ترور.   

با این عقب‌نشینی، نقشۀ راه  تخریب شد. ساخت شهرک‌ها در کرانۀ باختری حمایت گردیده و تقویت می‌شود. از فلسطینی‌ها در اورشلیم و حومۀ آن هم‌چنان سلب مالکیت می‌شود. شارون با این برنامه به امتیازگیری سیاسی دست یازید. و اسرائیل در سراسر جهان آن را به عنوان شاهدی بر ادعای صلح‌جویی خود عرضه می‌کند.

رسانه‌ها در سراسر جهان نشان دادند، که شهرک‌نشینان در مقابل تخلیه مقاومت کردند. شارون اکنون می‌تواند ادعا کند: «شما دیدید، که چه مشکلاتی برای من با ۸ هزار مهاجر در نوار غزه به وجود آمد. حالا با ۱۳۰ هزار نفر ساکنین کرانۀ باختری چه کار کنم؟ من نمی‌توانم آن‌ها را بیرون بکنم.»

او بدین ترتیب در مقابل خواست تخلیۀ شهرک‌های اصلی کرانۀ باختری پیش‌گیری می‌کند. شاید چند کانتینر تخلیه شود.

 

عصر ما: ولی با این وجود یک ریسک سیاسی بزرگ برای شارون در داخل هم بود. «نتانیاهو» ادعا‌های خود را مجدداً مطرح و عنوان می‌کند، که شارون ضغیف است.

جرج: ولی مسیر آن‌ها یکسان است. مسأله آنجاست، که هدف چگونه به دست می‌آید. نتانیاهو هنوز خیال می‌کند، که وی با مشت آهنین قادر به دست‌یابی به هدف است. شارون به خاطر انتفاضه کمی واقع‌گرا شده است. اما این‌که فلسطینی‌ها از یک کشور مستقل برخوردار شوند را هر دو نفی می‌کنند.  

شارون وقت‌کشی می‌کند. او یک گذشت کرده است و حالا می‌خواهد ده ، پانزده سال مذاکره کند. در این فاصله می‌توانند تعداد بیشتری از مهاجرین را به کرانۀ باختری بفرستند و زمینه‌ای را به وجود آورند، که استقرار یک کشور کارآمد فلسطینی غیرممکن گردد. آن‌چه در آنجا در بهترین حالت به وجود خواهد آمد، یک کشور  با مرزهای موقتی و استقلال محدود خواهد بود.

 

عصر ما: با این شرایط، برای سیاست فلسطینی‌ها چه وظایفی مطرح است؟

جرج: ما باید یک رهبری ایجاد کنیم که قادر به کنترل نوار غزه باشد. سازمان‌های فلسطینی ۱۷ مارس در قاهره گرد هم آمدند و با هم مشورت کردند. انتخابات می‌بایست برگزار گردد و دمکراسی توسعه یابد.

نباید اجازه داد، که یک دسته سرنوشت خلق فلسطین را تعیین کند. ما آمادۀ آتش‌بس با اسرائیل هستیم، امّا اگر به سوی ما شلیک شود، پاسخ خواهیم داد.

ما در جهت احیای سازمان آزادی‌بخش فلسطین به عنوان سازمان مشترک تلاش می‌کنیم. و یک کمیتۀ هماهنگی ایجاد خواهد شد، که «تغییر آرایش» نیروهای مسلح اسرائیل را تحت نظر داشته باشد. تمامی سازمان‌ها به این چهار مورد رأی دادند.

 

عصر ما: نیرورهای اسلامی هم همراهی خواهند کرد؟

جرج: در این لحظه، که شرایط بحرانی به نظر می‌رسد، آن جنبش‌هایی هم که دورنمایی نمی‌توانند ارائه دهند، تقویت می‌شوند. اقتصاد فلسطین نابود شده است. نیروهای دمکراتیک فلسطین در حال حاضر قدرتمند نیستند.

حماس و جهاد کاندیدایی در مقابل ابو مأذن قرار ندادند، ما اما این کار را کردیم. البته با امکانات کم. ابو مأذن برای مبارزۀ انتخاباتی فقط ۲۰ میلیون دلار از ایالات متحده دریافت کرد. ما طبیعتاً از چنین امکاناتی برخوردار نیستیم.

حماس و جهاد قوی هستند و از مردم چیز زیادی نمی‌خواهند. آن‌ها کافی است که به خدا و قرآن اعتقاد داشته باشند. و از قدرت مالی زیادی برخوردار هستند. آن‌چه اما ما از مردم طلب می‌کنیم، بیش از این‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌هاست.

 

عصر ما: شما با این گروه‌ها هم مناقشه می‌کنید؟

جرج: فقط یک متد وجود دارد، آنهم فقط مجادلۀ دمکراتیک، که از راه آن ما روشن می‌کنیم: ما قول بهشت پس از مرگ را نمی‌دهیم، ما می‌خواهیم یک کشور دمکراتیک برقرار کنیم، که هر کسی در امنیت در آن زندگی کند و آیندۀ روشنی داشته باشد.

البته روشن است، که حماس و جهاد نه دشمنان ما، بلکه رقیبان سیاسی ما هستند. این مسأله بسیار دشوار است و انرژی زیادی می‌طلبد، ولی ما هم‌چنین خواهان حفظ وحدت فلسطینی‌ها هستیم. وحدت بدین معنی نیست، که چه کسی دیگری را کنترل می‌کند، بلکه: چگونه می‌توانیم با هم کار کنیم؟

حماس، آنچنان که در انتخابات محلی مشاهده شد، بیشتر در نوار غزه قدرت دارد. در کرانۀ غربی هم در حال قدرت‌گیری هستند. در مناطق دیگر ضعیف هستند. در غزه، در کرانۀ باختری و اورشلیم نزدیک به  ٢,۵ میلیون فلسطینی زندگی می‌کنند، خلق فلسطین ولی نزدیک به ۸ میلیون جمعیت دارد. نیروهای دمکراتیک، از جمله جبهۀ دمکراتیک، در اردوگاه‌های آواره‌گان، در سوریه، لبنان و دیگر مناطق بسیار قوی هستند. تاریخ خلق ما اما حرکت به سوی دمکراسی را نشان می‌دهد. متأسفانه این مسأله انعکاس واقعی خود را در رهبری آن نشان نمی‌دهد.

هنگامی که فلسطینی‌ها ببینند، تکاملی به سوی صلح وجود دارد، دیگر به دنبال چنین سازمان‌هایی نمی‌روند.  

 

* به دلایل قابل درک از نام مستعار استفاده شده است. (عصر ما)

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *