ما بر این اصل تأکید می‌کنیم که نفی سلاح‌های اتمی چیزی است که از ماهیت صلح‌جویانه و همکاری‌های بین‌المللی ملت ما ناشی می‌شود، و نه از تحمیلات زورگویانه قدرت‌های امپریالیستی. ما هم‌چنین بر دفاع از حرمت ملی در برابر تهدیدات- به ویژه در شرایطی که امپریالیسم آمریکا راه یک‌جانبه‌گرایی و «جنگ پیش‌گیرانه» را ادامه می‌دهد و از این مفهوم جدید برای توجیه جنگ‌های تجاوزکارانه استفاده می‌کند، و با تهدید استفاده از سلاح‌های اتمی و کشتار جمعی در این جنگ‌ها، عملاً قرارداد منع گسترش را پاره است- تأکید می‌کنیم.
ما بر این اصل تأکید می‌کنیم که نفی سلاح‌های اتمی چیزی است که از ماهیت صلح‌جویانه و همکاری‌های بین‌المللی ملت ما ناشی می‌شود، و نه از تحمیلات زورگویانه قدرت‌های امپریالیستی. ما هم‌چنین بر دفاع از حرمت ملی در برابر تهدیدات- به ویژه در شرایطی که امپریالیسم آمریکا راه یک‌جانبه‌گرایی و «جنگ پیش‌گیرانه» را ادامه می‌دهد و از این مفهوم جدید برای توجیه جنگ‌های تجاوزکارانه استفاده می‌کند، و با تهدید استفاده از سلاح‌های اتمی و کشتار جمعی در این جنگ‌ها، عملاً قرارداد منع گسترش را پاره است- تأکید می‌کنیم.
تارنگاشت عدالت
منبع: شبکه همبستگی
برگردان: ع. سهند
هفته گذشته دو درگیری مهم بین برزیل و ایالات متحده، علنی شد: موضوعات اتمی و موافقت‌نامه منطقه تجاری آزاد. این‌ها موضوعات حساسی هستند که حداکثر توجه دولت برزیل را می‌طلبند، و نیروهای مترقی و جنبش مردمی هم تحت هیچ بهانه‌ای نمی‌توانند آن‌ها را نادیده بگیرند.
این‌ها موضوعات تازه‌ای نیستند و اختلافات بین کشور ما و امپریالیسم آمریکا هم محدود به این‌ها نیست. این موضوعات در نتیجه شرایط مشخص با قوت بیش‌تری در صحنه سیاسی کشور دوباره ظاهر شده اند، و به عنوان مشکلات مهمی که بر آینده نزدیک و دور ما تأثیر خواهند داشت، باقی خواهند ماند. مقدمتاً، لازم به گفتن است که مقامات رسمی دولت برزیل و شخص سلسو آموریوم، ویزر امور خارجه برزیل، شفاف و محکم بوده اند.
موضوع اتمی پس از انتشار یک مقاله در واشنگتن‌پست مطرح شد. مقاله مورد نظر با لحنی تحریک‌آمیز و فاقد پایه‌های واقعی ادعا می‌کند برزیل مانع بازرسی آژانس بین‌المللی انرژِی اتمی از تأسیسات اتمی ریسنده در ایالت ریو دِ ژانیرو شده است. هدف این مقاله تحریک‌آمیز خیلی زود معلوم شد: هدف دامن زدن به این شایعه بود که برزیل قصد دارد از پروژه غنی‌سازی اورانیوم برای اهداف نظامی استفاده کند، بنابراین، برزیل به تعهدات خود پایبند نیست، می‌خواهند از این طریق عنصر تنش‌آفرین جدیدی را وارد روابط بین‌المللی کنند.
دستگاه دیپلماسی برزیل سریعاً چنان اظهارت و سوءظن‌هایی را رد کرد و تأکید نمود برزیل استانداردهای بین‌المللی در این مورد را می‌پذیرد و به آن‌ها احترام می‌گذارد. اما، نه می‌پذیرد که با آن مانند یک «ملت مظنون» برخورد شود، و نه این‌که بازرسان به طور سرزده از برنامه هسته‌ای آن بازدید کنند (امری که اسرار صنعتی کشور را به خطر خواهد انداخت).
اسپنسر آبراهام، وزیر انرژی ایالات متحده، قرار است هفته آینده از برزیل دیدار و با وزیر امور خارجه برزیل ملاقات کند. بنا گزارش امروز (٨ آوریل) خبرگزاری‌ها، نماینده آمریکا سعی خواهد کرد با پرزیدنت لولا دِ سیلوا نیز ملاقات کرده و پیام پرزیدنت جورج بوش و مواضع کاخ سفید در این مورد را تسلیم وی نماید. اگر چه ما اطمینان داریم پرزیدنت لولا و مقامات دیپلماتیک او به این موضوع منطبق با منافع ملی ما برخورد خواهند کرد، اما لازم می‌دانیم یادآور شویم، اگر نماینده بوش بخواهد بر کشور ما فشارهای غیرقابل قبول وارد کند، او از نظر ما یک عنصر نامطلوب به شمار می‌آید.
نیروهای مترقی برزیل نمی‌توانند نسبت به موضوعی که این چنین با روابط بین‌المللی در ارتباط است و این قدر برای حاکمیت ملی اهمیت دارد، با وسواس زیاد برخورد نمایند. چنان بحث‌هایی اغلب با پاسیفیسم دروغین و عوام‌فریبی همراه است. قانون اساسی برزیل استفاده از انرژی اتمی- مادام که برای اهداف مسالمت‌آمیز باشد و فعالیت‌های مربوط به آن صنعت تقدیم مجلس ملی شود- را مجاز می‌داند. این فاکت به تنهایی دلایل کافی برای دفاع از مشروعیت برنامه هسته‌ای ما را نشان می‌دهد. علاوه براین، برزیل یکی از امضاکنندگان قرارداد منع گسترش است، و چون ما یک کشور صلح‌دوست هستیم، انتظار داریم کشورهایی که سلاح اتمی دارند، به طور پیش‌رونده‌ای تعهدات خود به خلع سلاح اتمی را عملی کنند. منع گسترش سلاح‌های اتمی در جهان، بیش‌تر به عملکرد کشورهای دارای سلاح‌های اتمی بستگی دارد تا منع برنامه‌های اتمی مانند برنامه برزیل یا حتا جلوگیری از ظهور دیگر کشورهای دارنده سلاح‌های اتمی.
از منظر قرارداد منع گسترش، برزیل ملزم به پذیرش بازرسی‌های نامحدود آژانس بین‌المللی انرژی اتمی نیست. برزیل تنها موقعی ملزم به قبول بازرسی‌ها خواهد بود که پروتکل الحاقی را امضا کند، و این دقیقاً چیزی است که امضا نخواهد داد، زیرا کشورهای دارای سلاح‌های اتمی کوچک‌ترین گامی در جهت کاهش زرادخانه اتمی خود برنمی‌دارند.
امضای پروتکل الحاقی موضوعی نیست که بتوان عجولانه و تحت فشاز ایالات متحده یا آژانس بین‌المللی انرژی اتمی پیرامون آن تصمیم گرفت. این تصمیمی است که به طور مستقل از یک گفت و گوی ملی بیرون خواهد آمد. در حال حاضر، دلیل منطقی برای امضای پروتکل الحاقی وجود ندارد. حضور مستقل برزیل در جهان و ایفای یک نقش فعال در عرصه بین‌المللی، به مبارزه برای پایان دادن به عدم توازن و ناقرینگی در همه عرصه‌ها بستگی دارد. ما در حالی که قرارداد منع گسترش را مؤثر می‌دانیم، نمی‌توانیم وجود دو گروه از کشورها را بپذیریم: آن‌هایی که «حق» خود می‌دانند سلاح‌های اتمی داشته باشند، و آن‌هایی که از داشتن سلاح‌های اتمی منع می‌شوند.
ما بر این اصل تأکید می‌کنیم که نفی سلاح‌های اتمی چیزی است که از ماهیت صلح‌جویانه و همکاری‌های بین‌المللی ملت ما ناشی می‌شود، و نه از تحمیلات زورگویانه قدرت‌های امپریالیستی. ما هم‌چنین بر دفاع از حرمت ملی در برابر تهدیدات- به ویژه در شرایطی که امپریالیسم آمریکا راه یک‌جانبه‌گرایی و «جنگ پیش‌گیرانه» را ادامه می‌دهد و از این مفهوم جدید برای توجیه جنگ‌های تجاوزکارانه استفاده می‌کند، و با تهدید استفاده از سلاح‌های اتمی و کشتار جمعی در این جنگ‌ها، عملاً قرارداد منع گسترش را پاره است- تأکید می‌کنیم.
http://www.solidnet.org/cgi-bin/agent?news/043=brazil14apr04.doc