ما صلح می خواهیم، ما دمکراسی می خواهیم، ما برابری می خواهیم. ما برای اینکه متحداً بجای جنگ ها و تخاصمات اتحاد دوستانه و مسالمت آمیز همه ستمکشان و استثمار شدگانی که دارای منافع مشترک هستند را قرار دهیم، می توانیم در پیشاپیش مبارزه برای صلح در شبه قاره قرار گیریم. ما زنان، به مبارزه در دفاع از حقوقمان ادامه خواهیم داد. ما تمام زنان مبارز جهان را فرا می خوانیم تا در درون سندیکاها متحد با مردان در برابر جهانی سازی سرمایه داری، جنگهای امپریالیستی و نابودی محیط زیست و برای آزادی ها سندیکایی و دمکراتیک مبارزه نمایند.
ما صلح می خواهیم، ما دمکراسی می خواهیم، ما برابری می خواهیم. ما برای اینکه متحداً بجای جنگ ها و تخاصمات اتحاد دوستانه و مسالمت آمیز همه ستمکشان و استثمار شدگانی که دارای منافع مشترک هستند را قرار دهیم، می توانیم در پیشاپیش مبارزه برای صلح در شبه قاره قرار گیریم. ما زنان، به مبارزه در دفاع از حقوقمان ادامه خواهیم داد. ما تمام زنان مبارز جهان را فرا می خوانیم تا در درون سندیکاها متحد با مردان در برابر جهانی سازی سرمایه داری، جنگهای امپریالیستی و نابودی محیط زیست و برای آزادی ها سندیکایی و دمکراتیک مبارزه نمایند.
تارنگاشت عدالت
منبع: فدراسیون جهانی اتحادیه های کارگری
فراخوان سازمان زنان کارگر پاکستان
ما صلح می خواهیم
امسال، هشتم مارس در شرایطی از راه می رسد که آتش جنگ در سراسر جهان شعله ور است.
ما اظهارات تهدید آمیز جنگ با دولت چاوز در ونزوئلا-به این دلیل که آن دولت به دستورات امپریالیسم گوش نمی دهد- را شنیده ایم. همه ما تصاویر زنان و کودکان فلسطینی را دیده ایم که زیر موشک ها و بمب های امپریالیسم آمریکا که بدست نیروهای مسح دولت اسرائیل شلیک می شوند، فرار می کنند. آن صحنه های دهشتناک، شبیه صحنه هایی است که در آن روستاهای مردم افغانستان به این بهانه که «تروریستها در آنها پنهان شذه اند» به آتش کشیده شده و با خاک یکسان می شوند. اشغال نظامی افغانستان اکنون شش سال است که ادامه دارد و با خود فقط ویرانی و جنگ بی پایان را همراه آورده است. آن جنگ اکنون به پاکستان گسترش می یابد.
امپریالیسم برای گسترش شعله های جنگ، سعی می کند کشورهای ما را تجزیه کند، و بین خلقهایی که می خواهند با هم در صلح زندگی نمایند، بذر نفرت و ترس بپراکند و از زبان، مذهب و جنسیت گروه های مردم سوء استفاده نماید. ما زنان، اول و بیشتر از همه از شرایطی که امپریالیسم بوجود آورده است-شرایطی که در کشوهای همه ما حاکم است-صدمه می بینیم.
در آستانه فرارسیدن هشتم مارس، مناسب است فراخوان زنان علیه جنگ و برای صلح، برای روابط مسالمت آمیز و دوستانه بین همه خلق ها و ملت های منطقه ما اعلام شود.
«ما صلح می خواهیم»، فراخوان زنان است، زیرا زنان همیشه در خط اول مبارزه علیه جنگ قرار دارند. ما زنان اولین قربانیان کشتار به اصطلاح «پاکسازی قومی» بنام مذهب هستیم. ما زنان با جنگ ها که جان انسانها را در پای حرص و آز امپریالیستی قربانی می کنند، مخالفیم، این جان ها، پسران و دختران ما، پدران ما، برادران ما و همسران ما هستند. بیاید متحد شویم، زیرا ما صلح می خواهیم، ما می خواهیم در صلح، در شرایطی که کودکان ما غذا داشته باشند و بتوانند تحصیل کنند زندگی کنیم-در شرایطی که ما به این دلیل که زن هستیم دیگر هر روز با خشونت و خطر روبرو نباشیم.
ما زنان می دانیم که سرکوب اجتماعی داخلی ماهیتاً با خشونت جنگ مرتبط است. ما می دانیم شرایطی که زنان کشورهای ما در آن بسر می برند در بستر عمومی تاریخ جهانی قاره ما، تاریخ استعمار و پیامدهای آن یعنی تقسیم، جابجایی، مهاجرت اجباری و اخراج- تمام آن عناصری که امروزه امپرالیسم از آنها استفاده می کند- قرار دارند.
و ما می دانیم که جنگ ها این شرایط را بدتر می کنند. ما به صلح احتیاج داریم، ما می دانیم که صلح تنها از طریق اتحاد عمل تمام خلقهای قاره ما می تواند بدست آید. از اینرو است که ما علیه طرح های صندوق بین المللی پول و بانک جهانی که فقر و بی نوایی را در هر یک از کشورهای ما تشدید نموده و شرایط مناسب برای گسترش جنگ، مخاصمات و بربریت را بوجود می آورند، مبارزه می کنیم. در واقع، ترور در جهان خود را تحت پوشش های مختلف نشان داده و تحت پرچم های مختلف ظاهر می شود، اما ریشه شر، ریشه جنگ و بی نوایی سلطه امپریالیستی است، نظامی که آماده است جان میلیون ها انسان را فدای منافع خود کند.
از جنگ، اشغال، حضور نظامی در همه و هر یک از کشورهای ما برای بدتر کردن شرایط طبقه کارگر، حمله به حقوق آن، تشدید استثمار آن استفاده می شود. کارگران بنگلادش، هند، پاکستان منافع مشترک دارند.
امروزه، امپریالیسم در همه جا به بهانه های قومی و مذهبی به درگیری ها دامن می زند. اما در مبارزه طبقاتی، کارگران متحدند. آنهایی که در دوران استقلال برای تضعیف خلقها تفرقه ایجاد کردند، امروزه سعی دارند هرج و مرج و تفرقه را تشدید نمایند. این شامل زنان نیز می شود. زنان اولین قربانیان آن نظام هستند.
ما از زنان در هند، در پاکستان، در بنگلادش، در سریلانکا، در نپال می خواهیم بدون در نظر گرفتن نژاد، زبان و محلی که در آن زندگی می کنند متحد شوند و با هم بگویند : ما صلح می خواهیم، ما دمکراسی می خواهیم، ما برابری می خواهیم. ما برای اینکه متحداً بجای جنگ ها و تخاصمات اتحاد دوستانه و مسالمت آمیز همه ستمکشان و استثمار شدگانی که دارای منافع مشترک هستند را قرار دهیم، می توانیم در پیشاپیش مبارزه برای صلح در شبه قاره قرار گیریم. ما زنان، به مبارزه در دفاع از حقوقمان ادامه خواهیم داد. ما تمام زنان مبارز جهان را فرا می خوانیم تا در درون سندیکاها متحد با مردان در برابر جهانی سازی سرمایه داری، جنگهای امپریالیستی و نابودی محیط زیست و برای آزادی ها سندیکایی و دمکراتیک مبارزه نمایند.
ما زنان، بمناسبت هشتم مارس ۲۰۰۸، روز جهانی زن، عزم خود را برای نبرد علیه جنگ، علیه همه تلاش ها در جهت تفرقه انداختن بین ما- براساس «قومیت»، مذهب یا زبان- اعلام می داریم. ما علیه جنگ و برای اتحاد خلق هایمان، برای دموکراسی و حقوق برابر مبارزه می کنیم.