روشن است که ما در انتخابات پیروز خواهیم شد

روز یکشنبه برای اولین بار پس از کودتای نیروهای دست‌راستی علیه "اوو مورالس" رئیس جمهور سوسیالیست در سال گذشته انتخابات ریاست جمهوری صورت خواهد گرفت. بنا بر نتایج نظرپرسی‌ها حزب چپ جنبش به سوی سوسیالیسم MAS تاکنون پیش‌تاز است و رتبه اول را احراز نموده ولی نگرانی‌ها افزایش می‌یابد که نیروهای دست راستی می‌توانند کوشش کنند از طریق تقلب در انتخابات و یا استعمال خشونت در قدرت باقی بمانند.

تارنگاشت عدالت

منبع: لینکه تسایتونگ

۱۸ اکتبر ۲۰۲۰

مصاحبه با نامزد ریاست جمهوری بولیوی "لوئیس آکرِ"

مجله «طبقه پائین» Lower Class Magazine با همکاری Redfish Media با نامزد ریاست جمهوری حزب چپ جنبش به سوی سوسیالیسم، "لوئیس آکرِ کاتاکورا (۵۷) مصاحبه‌ای صورت داد. "آکرِ" فارغ‌التحصیل رشته اقتصاد است و در دوران حکومت اوو مورالس اول وزیر دارایی و سپس وزیر اقتصاد کشور بود. در این مصاحبه او در مورد شانس پیروزی خود، موفقیت‌های MAS و کودتای دست‌راستی در سال گذشته پس از انتخابات سخن می‌گوید.

س: شما در نظرپرسی‌های اخیر راجع به انتخابات درپیش بولیوی در رتبه اول قرار گرفته‌اید. آیا در راه پیروزی، موانعی را پیش‌بینی می‌کنید؟

ج: البته روشن است که ما در انتخابات پیروز خواهیم بود ولی مشکوکیم که دادگاه عالی انتخابات با پیروزی ما چگونه رفتار خواهد کرد. اقدامات فراوانی وجود دارد که ما مناسب نمی‌دانیم. در بولیوی تاکنون رسم بوده است که نتایج انتخابات از هر میز و نه از هر حوزه شمارش و اعلام شود. یکی از این اقدامات این است که اکنون دادگاه عالی انتخابات مقرر کرده که شمارش حوزه‌ای صورت گیرد که به نظر ما یک عقب‌گرد است و به اندازه کافی شفافیت عرضه نمی‌کند.

وقتی در مورد حوزه انتخاباتی سخن می‌گوییم، این امکان از دست می‌رود که مردم ببینند چگونه انتخاب کرده‌اند. البته شک و تردیدهای دیگری نیز وجود دارد که مربوط به مسئله کنترل سیستم رایانه‌ای می‌شود که اخیراً مطلع شدیم که مسئولیت آن به عهده شرکت‌های خارجی است. در واقع دو شرکتند و با این‌که دیگر چیزی به انتخابات باقی نمانده است، ما هیچ اطلاعی در مورد آنها در دست نداریم. یک سلسله از مشاهدات وجود دارد که دادگاه عالی انتخابات را از آنها مطلع ساختیم.

س: چرا خلق بولیوی هوادار MAS است؟

ج: فکر می‌کنم خوب است که به انتخابات اکتبر سال گذشته بنگریم. از آن زمان ۱۱ ماه می‌گذرد و ما به دمکراسی دست نیافتیم و حتی بدتر ما با اقتصادی کاملا خراب و ویران رو‌به رو شده‌ایم. در نتیجه خلق بولیوی می‌تواند بین ۱۴ سال مدیریت MAS و مدیریت ۱۱ ماهه دولت رسمی کنونی مقایسه کند. اقتصاد خراب شده و آن هم نه تنها به خاطر همه‌گیری، بلکه قبل از آن و مردم این نابسامانی را در کیف پول خود مشاهده کردند. علاوه برآن ترس ناشی از همه‌گیری نیز اضافه شد. علاوه بر این دولت، یعنی دست راستی‌ها هیچ ارزشی برای تعلیم و تربیت قایل نیستند. دولت فرمانی صادر کرد و سال تحصیلی را لغو کرد زیرا قادر نبود در طول همه‌گیری روند آموزشی را برقرار نگه‌دارد. این امر مبین ناتوانی مطلق در مدیریت اقتصاد، بهداشت و تندرستی و فرهنگ در کشور ما است و آنها در صددند وزارت‌خانه‌های کلیدی مانند وزارت فرهنگ را تعطیل کنند.

در نتیجه: مشکلات جدی وجود دارد و مردم می‌بینند که برخلاف دولت دست‌راستی‌ها که طی آن به غیر از مشکلات با هیچ چیز دیگری روبه رو نبوده‌اند، در طول حکومت MAS رشد و تکامل ، اشتغال و پیشرفت وجود داشت. لذا آنگاه که کارنامه هردو مقایسه شود، روشن خواهد بود که نتیجه انتخابات به کدام سو گرایش خواهد داشت.

س: زندگی کارگران و مردم بومی کشور در طول حکومت اوو مورالس شاهد چه تغییراتی بود؟

ج: تغییرات اساسی بود، به ویژه برای برادران بومی ما. پیش از آن هیچ حقوقی برای آنان در قانون اساسی منظور نشده بود. امروز آنها امکان دارند در فعالیت‌های سیاسی شرکت کنند و در تصمیم‌گیری‌های کشور سهیم باشند، که قبلاْ ممکن نبود زیرا آنها محروم بودند. با قوانین فراوانی که قانون اساسی را مشایعت می‌کند برادران بومی ما اکنون دارای امتیازات و حقوق فراوانی هستند که جهت رفاه مردم بومی کشور به کار گرفته می‌شود.

کارگران مرد و زن نیز پیشرفت‌های عظیمی را شاهد بودند. مثلاً پیشرفت در مورد قانون بازنشستگی که سهم کارفرما در صندوق را مشخص می‌کند. اکنون در بولیوی سهم کارفرما مشخص شده که مستقیماً وارد صندوق همبستگی می‌شود که بهبود درآمد مستضعفان و کم‌درآمدها و فقیرترین‌ها را ممکن می‌سازد. حداقل دستمزد در سطح ملی از ۴۴۰ بولیوانوس (در گذشته کم و بیش ۳۵ دلار) به ۱۱۲۰ بولیوانوس (امروز کم و بیش ۳۰۰ دلار) تعیین شد. اینها واقعاً افزایش مهمی در قدرت خرید کارگران بود. دستاوردهای اجتماعی فراوان دیگری نیز حاصل شد. مقرراتی وضع گردید که به نفع کارگران در کلیه بخش‌ها بود. روی‌هم رفته پیشرفت‌های بزرگی در مورد کارگران طی حکومت MAS حاصل گردید.

س: شما در ملی کردن منابع زیرزمینی کشور برای تامین مالی برنامه‌های اجتماعی سهیم بودید. آیا این خط را ادامه خواهید داد؟

ج: ما تنها حزب در بولیوی هستیم که اجرای این برنامه‌ها را تضمین می‌کند. دولت فعلی برای این نوع سیاست‌های اجتماعی هیچ اهمیتی قایل نیست. بازار داخلی در حال حاضر شدیداً کاهش یافته و ما براین عقیده‌ایم که باید به کمک این برنامه‌ها تقاضا در بازارهای داخلی را افزایش بخشید.

س: آیا در این انتخابات نیز امکان تقلب و کودتا وجود دارد؟

ج: این امکان همیشه موجود است. ما با نیروی دست راستی روبرو هستیم که مایوس شده چون می‌داند که این انتخابات را خواهد باخت و مقدار زیادی پول خرج کرده بود تا کودتای نوامبر سال گذشته را مقدور سازد. لذا طبیعی است که حاضر نخواهد بود سریع و راحت تسلیم شود. آنها متوسل به یک سلسله از ابزار − از جمله به عقب انداختن مکرر تاریخ انتخابات − شدند تا از اجرای انتخابات جلوگیری کنند. ولی بسیج عظیمی صورت گرفت تا تاریخ نهایی انتخابات تعیین شود که ۱۸ اکتبر است. با درنظر داشتن وقایع سال گذشته که موضوع برسر منافع اقتصادی و سیاسی داخلی و بین‌المللی بود، امکان کودتا کماکان وجود دارد، زیرا این منافع از بین نرفته است. همه می‌خواهند "لیتیوم" بولیویایی را کنترل کنند. همه می‌خواهند باز با گاز بولیویایی تجارت کنند و تکرار می‌کنم که منافع داخلی و بین‌المللی مطرح است.

س: چرا ارتش مانند مورد شاوس در ونزوئلا، طی کودتا از اوو مورالس حمایت نکرد؟

ج: معتقدم که مسئله ایدئولوژیکی و آگاهی از روند تحول در ارتش زیاد جا نیافتاده بود و چند اسکناس ممکن ساخت که رهبری ارتش منافع مردم بولیوی را به دست فراموشی سپارد. تصور می‌کنم اینها دلایل اصلی بود. بین ارتش و مردم بولیوی یک ایدئولوژی و همبستگی موجود نیست.

س: تجربه شما از کودتا چگونه بود؟

ج: آنها سیاست ارعاب دایمی را انتخاب کرده بودند. در طول ماه اکتبر روی در و دیوار های شهر شعار نویسی کردند. من در ساختمانی چند طبقه زندگی می‌کنم. آنها حتی جرات کردند به در آپارتمان من بیایند. در واتز‌اپ تصویری از گوگل‌مپ با این اشاره: اینجا وزیر اقتصاد لوئیس آکر زندگی می‌کند! و یک سلسله از صفات دیگر که نمی‌خواهم آنها را تکرار کنم، انتشار یافت. لذا ارعاب وجود داشت و آنهم نه تنها در روز کودتا بلکه خیلی پیش از آن. پس از کودتا مجبور شدیم مخفی شویم زیرا می‌دیدیم که چگونه منازل رفقا و وزرا و افرادی که با MAS همکاری می‌کردند با آتش سوزانده می‌شد. آنها خانه‌ها را تاراج کردند. لذا ما مجبور بودیم مواظب باشیم تا در امنیت به سر بریم. من مخفی شدم چون در آن لحظات در کشور کوچکترین امنیتی وجود نداشت.

س: بزرگترین اشتباه دولت اوو چه بود؟ چه‌کار می‌توانست بهتر صورت گیرد؟ و اکنون شما چه تدابیری اتخاذ خواهید کرد؟

ج: تم‌های متعددی وجود دارد. مثلاً دستگاه دادگستری. فکرمی‌کنم که اشتباه بود که برای قضات انتخابات صورت گیرد، که عمل نکرد. این معضلی است که باید تصحیح گردد. علاوه برآن واقعیتی بود که برخی از کارها بسیار کند پیش می‌رفت چون به موقع پایان نگرفت. موارد متعددی وجود داشت که ناتمام مانده بود. ما باید این کارها را مجدداً اکتیو کنیم.

س: آیا پیامی برای مردم در اروپا دارید؟

ج: روز ۱۸ اکتبر سال جاری انتخابات بسیار مهم ریاست جمهوری و یا قانون‌گذاری در بولیوی انجام خواهد شد. روز ۱۸ اکتبر بولیوی مجدداً دمکراسی را مستقر خواهد ساخت. آنها در نوامبر سال گذاشته به کمک یک کودتای خونین که به قتل تعدادی از مردم منجر شد، ما را از دمکراسی محروم ساختند. از این رو انتخابات درپیش بسیار مهم است زیرا باید نشان دهیم که ما مردم بولیوی دارای یک وظیفه دمکراتیک هستیم و نمی‌خواهیم که مردم بولیوی با خشونت با یکدیگر برخورد کنند. معتقدم که دمکراسی بهتری نشانه‌ای است که می‌توانیم به دنیا عرضه کنیم، که البته تنها پیامی برای مردم بولیوی نیست بلکه همین‌طور خطاب به منطقه خواهد بود. منطقه در حال حاضر در وضعیت بسیار بغرنج و خطیری به سر می‌برد و ما با چندین دولت نئولیبرال روبه رو هستیم که در کشورهای خود فقر و بیکاری تولید می‌کنند.

و بولیوی از مدتها پیش یکی از بهترین اقتصادها است و توسط یک دولت مترقی هدایت می‌شود، توسط دولتی که به خلق باور دارد و برای خلق بولیوی کار و کوشش می‌کند. از این رو بزرگترین چالش برای بولیوی استقرار مجدد دمکراسی در کشور است.

دیدگاهتان را بنویسید