۱۷ اوت ۲۰۲۰
کارزار علیه بلاروس مدت‌ها است ادامه دارد، لوکاشنکو را به مثابۀ «آخرین دیکتاتور اروپا» توصیف کرده، و حمایت گسترده از او و برگزاری انتخابات را نادیده می‌گیرد- سند آزار دهنده‌ای که با یک روایت مداخله‌جویانه بی‌اعتبار تلقی می‌شود: {styleboxjp}اگر واشنگتن نتایج انتخابات را دوست داشته باشد، انتخابات بدون نقص است؛ اگر دوست نداشته باشد، انتخابات به وسیله دولتی که باید سرنگون شود، دستکاری شده است{/styleboxjp}. وسواس آمریکای شمالی و اروپا با بلاروس از این واقعیت ناشی می‌شود که کشور بخش چشم‌گیری از دست‌آورهای اجتماعی شوروی را- مانند مراقبت بهداشتی و آموزش، و همچنین مالکیت عمومی اکثر بنگاه‌های کشور را حفظ کرده است. اما، برنامه‌های نولیبرالی و جاه‌طلبی‌ها امپریالیستی تازه نیستند: تحریم‌ها و فشار از طرف دولت‌های غربی به سالهای بوش باز می‌گردد، و بخشی از نقشه‌های بی‌ثبات کردن و تغییرات خشونت‌بار دولت‌هایی است که در گرجستان، اوکرائین، قرقیزستان، مولداوی، قزاقستان و دیگر جمهوری‌های پیشین شوروی انجام شدند.
در این بحران جدید، درگیری لهستان، لیتوانی و جمهوری چک انگشت‌نما است. این بحران همچنین در بستر عمل ایالات متحده با «اطلاعات» از رادیو اروپای آزاد- رادیو آزادی (که در آن ویکتار باباریکا، بانکدار فاسد مخالف به مثابۀ یک «نیکوکار» توصیف می‌شود) از طریق کمک مالی به اپوزیسیون راستگرا و لیبرال کشور، و آموزش گروه‌های مداخله‌گر برای ایجاد هرج‌ومرج آغاز شد. {styleboxjp}افراطی‌ترین بخش‌های غرب حتا خواهان مداخله ناتو در بحران بلاروس شده اند{/styleboxjp}.
رسانه‌های محافظه‌کار، همراه با برخی نیروهای چپ‌گرا تسلیم کارزار بیرون آمده از واشنگتن و بروکسل شده اند، اعتراضات پس از انتخابات را برخلاف واقع، مسالمت‌آمیز توصیف کرده اند.
گرچه موضوعات مرتبط دیگر (مانند حضور مزدوران روسی واگنر در مینسک، که حضور آن‌ها را نمی‌توان نتیجۀ یک نقشه سرویس‌های مخفی اوکرائین ندانست) لازم است روشن شوند، اما {styleboxjp}دولت‌های غربی خواهان انفعال پلیس بلاروس هستند، و علیرغم اقدامات واضح گروه‌های نازی و دسته‌های راست افراطی، که مکمل اعتراضات اپوزیسیون لیبرال برای ایجاد هرج‌ومرج در مینسک و دیگر شهرها هستند، همه اعتراضات را مسالمت‌آمیز ترسیم می‌کنند{/styleboxjp}. این حتا به ایجاد گروه‌هایی از زنان سفید‌پوش انجامیده، با بازآفرینی کارزارها علیه کوبا، درصدد است «میدان» (Maidan) دیگری را برای توجیه اعمال تحریم‌های جدید، تعرضات سیاسی و دیپلماتیک بیافریند. هدف این است که نهایتاً از این به مثابۀ یک ماشه برای سرنگون کردن دولت لوکاشنکو استفاده شود.
علیرغم بیانیه‌های واشنگتن و بروکسل که اغلب با مطالبات ریا‌کارانه دمکراتیک تزیین می‌شوند، نقشه‌ای که ایالات متحده پیش می‌برد و به وسیله دولت‌های اقماری لهستان، لیتوانی و جمهوری چک حمایت می‌شود، جاه‌طلبی تکرار نسخه موفق به کار گرفته شده در کودتای ۲۰۱۴ اوکرائین را دارد- که یک دولت راست افراطی را به قدرت رساند و سرکوب علیه چپ اوکرائین و هم‌چنن جنگ در شرق کشور را به راه انداخت.
{styleboxjp}اتحادیۀ اروپایی با طراحان کودتای کیف در سال ۲۰۱۴ همکاری کرد و حمایت لجستیک و دیپلماتیک در اختیار آن‌ها قرار داد{/styleboxjp}، از یک دولت دارای وزرای نئونازی حمایت کرد و انتخابات بعدی اوکرائین را که در یک فضای ترور، و مثله شدن و قتل اعضای احزاب چپ‌گرا برگزار شد، محکوم نکرد. اتحادیۀ اروپایی هنوز هیچ نگرانی نسبت به فاجعه انسانی که شرکایش اوکرائین را به آن مبدل کرده اند، نشان نمی‌دهد، یا رژیم‌های گرجستان یا آذربایجان را محکوم نمی‌کند. اتحادیۀ اروپایی اکنون در سال ۲۰۲۰ بدون ارایۀ هیچ سندی انتخابات بلاروس را «نه آزاد، نه منصفانه» تلقی می‌کند. اتحادیۀ اروپایی دیگر هیچ اعتباری ندارد و نمی‌تواند خود را قاضی رفتار دمکراتیک خوب نشان دهد، به ویژه به این دلیل که برخی از دولت‌های عضو آن، مانند کشورهای بالتیک، هنوز بخشی از جمعیت خود را از حق شهروندی محروم می‌کنند.
بحران بلاروس و تلاش برای «میدان» جدید هیچ ارتباطی با آزادی و دمکراسی ندارد. در پشت همه این‌ها ایالات متحده قرار دارد، که به استقرار نیروهای نظامی خود در اروپای شرقی، و آزار روسیه ادامه می‌دهد، در عین‌حال کانون‌های بحران در مرزهای روسیه را تحریک می‌کند، با بی‌ثبات کردن دولت‌های نافرمان آن‌ها را کاملاً محاصره می‌نماید. دولت ایالات متحده دو هدف دارد: از یک سو، قطع اتحاد سیاسی بین مسکو و مینسک، که قرار است به سمت یک دولت واحد حرکت کنند، تخریب طرح استراتژیک روسیه برای برقراری دوبارۀ روابط تاریخی با جمهوری‌های پیشین شوروی، و نهایتاً تحمیل یک رژیم دست‌نشانده در مینسک، شبیه کاری که در اوکرائین انجام داد؛ از سوی دیگر، جلوگیری از توسعه جاده ابریشم جدید که بلاروس یکی از شاخه‌های اصلی آن برای تضمین رشد ترانزیتی و تجاری بین چین و اروپا است. امپریالیسم پیر بدبخت آمریکا به آزادی مبدل نشده است.
حزب کمونیست اسپانیا خواهان این است که اتحادیۀ اروپایی در بی‌ثبات کردن بلاروس شرکت نکند، و دولت‌های عضو نتایج انتخابات ریاست جمهوری را بپذیرند. حزب کمونیست اسپانیا همچنین معتقد است که اتحادیۀ اروپایی باید برای ایجاد یک فضای جدید همکاری در اروپای شرقی، بدون عملیات ایذایی و نقشه‌های واشنگتن برای سرنگون کردن دولت‌ها، کار کند. در عین‌حال، حزب کمونیست اسپانیا ریاکاری و مداخله‌گری ایالات متحده را در بلاروس و در اروپا، بی‌اعتنایی آن به قوانین هم‌زیستی بین کشورها و دنبال کردن سیاست‌های کهنه امپریالیستی، تلاش آن‌ها در جهت سرنگون کردن دولت‌ها برای تحمیل رژیم‌های دست‌نشانده و حفظ سلطۀ خود بر قارۀ اروپا را محکوم می‌کند.
«جهان عادلانه» حزبی که در زمرۀ احزاب چپ اروپایی به شمار می‌رود، روز ۱۷ اوت بیانیه‌ای در مورد وضعیت بحرانی این کشور منتشر کرده و ضمن حمایت از اعتراضات و اعتصابات علیه لوکاشنکو رئیس جمهور دیکتاتور این کشور، خواهان برگزاری انتخابات آزاد و عادلانه شده است.
بیانیه حزب چپ بلاروس: “جهان عادلانه” در باره وضعیت بلاروس
وقایع روزهای گذشته بلاروس، نشان دهنده اقدامات بی سابقه مقامات در نقض ضوابط و قوانین اساسی، که برای برگزاری انتخابات توسط قانون اساسی تعیین شده و همچنین نقض قوانین و تعهدات بین المللی است، این اقدامات باعث لبریز شدن صبر مردم شده است.
هزاران نفر در سراسر کشور در اعتراض به تقلب در نتایج انتخابات ریاست جمهوری، که توسط کمیسیون مرکزی انتخابات اعلام شده، دست به اعتراض زدند. این حرکت خود جوش مردمی، آغازگر اقدامات مردم بلاروس است که خواستار برقراری عدالت هستند.
متأسفانه، رژیم برای حل مشکلی که خود ایجاد کرده، هیچ امکانی برای گفتگو با مردم پیشنهاد نمی کند و فقط از ابزار خشونت استفاده می کند. در نتیجه کاربرد خشونت توسط نیروهای امنیتی، یک نفر کشته، صدها نفر زخمی به بیمارستان ها منتقل شده و هزاران نفر بازداشت شده اند.
هر خشونت، دیر یا زود به واکنشی از سوی معترضین منجر می شود، رویارویی افزایش می یابد و خطر توسعه غیرقابل پیش بینی وضعیت کنونی، به جنگ داخلی افزایش می یابد. امروز مهمترین کار یافتن راه حل مسالمت آمیز برای حل بحران سیاسی به نفع مردم بلاروس است.
حزب چپ روس (جهان عادلانه):
معقتد است در آخرین انتخابات ریاست جمهوری، دستگاه های اجرایی و روسای کمیسیون های انتخاباتی، در همه سطوح، هنجارها و ضوابط اساسی را برای انجام انتخابات آزاد و منصفانه که توسط قانون ملی و تعهدات بین المللی بلاروس تعیین شده است، نقض کرده اند. نتایج اعلام شده توسط کمیسیون مرکزی انتخابات نشان دهنده خواست واقعی شهروندان بلاروس نیست.
از اعتراضات مسالمت آمیز حمایت می کند و از همه شهروندان بلاروس می خواهد متحد شوند تا از حقوق مشروطه خود دفاع کنند و با کسانی که توسط استبداد دولت فعلی مورد ستم واقع شده اند، همبستگی خود را اعلام می‌کند.
از کلیه ارگانهای دولتی و مقامات می خواهد تا اقدامات گسترده ای را برای متوقف کردن خشونت علیه شهروندانی که از حق قانونی خود برای اعتراض مسالمت آمیز استفاده می کنند، اتخاذ کرده و هرچه سریعا همه بازداشت شدگان را آزاد کنند.
از مقامات فعلی می خواهد که بلافاصله گفتگو با نمایندگان از همه طیف های سیاسی و جامعه مدنی در مورد چگونگی برگزاری انتخابات جدید ریاست جمهوری در آینده نزدیک را، آغاز کنند تا یک روند انتخابات آزاد، عادلانه، با نظارت عمومی و شفاف را تضمین کند. این تنها راه متمدنانه برای خروج از بحران سیاسی کنونی و جایگزینی برای خطر سوق کشور در جنگ داخلی است.
از نهادهای بین المللی از جمله شورای امنیت سازمان ملل می خواهد تا اقدامات گسترده ای برای ارتقاء حل صلح آمیز بحران در بلاروس انجام دهند.
۱۷ اوت ۲۰۲۰
حزب چپ آلمان در همبستگی با اعتراضات و اعتصابات برای انتخابات آزاد و دمکراتیک – آزادی برای زندانیان سیاسی در بلاروس، بیانیه ای به تاریخ ۱۵ اوت منتشر کرده است.
متن این بیانیه را در زیر می‌خوانید:
تصمیم کمیته اجرایی حزب چپ آلمان ۱۵ آگوست ۲۰۲۰
الکساندر لوکاشنکا از سال ۱۹۹۴ به گونه ای اقتدارگرا بر کشور اروپای شرقی بلاروس فرمانروایی کرده و در سالهای اخیر یک دیکتاتوری تمام عیار بنا کرده است، که در آن وی با تحکم فرمانروایی می کند. طبق آمار رسمی، وی در انتخابات اخیر ۸۰٪ آرا را به دست آورد. نتیجه ای که ظاهرا جعلی بود و موج اعتراضی را برانگیخت.
انتخابات ریاست جمهوری در شرایط نقض آشکار و رو به گسترش حقوق بشر در کشور برگزار شد. بسیاری از شهروندان از ترس انتقام جویی، به ویژه مخالفان مستقیم رئیس جمهور، زندگی می کنند.
نارضایتی مدتی است که در سطح عموم مردم زیاد شده است، محدودیت های زندگی روزمره به طور فزاینده ای سفت تر و سخت تر می شود، به تدریج رسانه های مستقل خاموش می شوند، افرادی که صدای خود را بلند می کنند بدون هیچ اثری ناپدید می شوند یا از کشور بدلیل تهدید به انتقام جویی، می گریزند. علاوه براین، باید بر علل اجتماعی بحران اقتصادی و مقابله ناکافی با بیماری همه گیر کرونا هم انکشت گذاشت. لوکاشنکا خطر ابتلا به ویروس را انکار کرد، وضعیت سیستم بهداشتی اسفناک است.
صدها بلاروس در جریان مبارزات انتخاباتی دستگیر شدند. فعالان حقوق بشر، روزنامه نگاران، وبلاگ نویسان، کارکنان پزشکی و دیگر نمایندگان جامعه مدنی به دلیل صحبت کردن، شرکت در اعتراضات مسالمت آمیز یا جمع آوری امضا برای نامزدهای انتخابات ریاست جمهوری دستگیر شده اند.
پس از انتخابات روز یکشنبه، دولت اقدامات خودسرانه و وحشیانه ای علیه مردم انجام داد و چندین هزار تظاهرکننده را دستگیر کرد که خواستار استعفای رئیس جمهور شدند. از جمله دستگیر شدگان پاول کاتارژوشکی، عضو رهبری “جهان عادلانه” حزب خواهر ما در بلاروس و معاون رئیس حزب سبز بلاروس، بوده اند که از همینجا همبستگی خود را با آنان اعلام می‌کنیم.
ما از خود سازماندهی در مراکز اقتصادی، اجتماعی و مناطق پشتیبانی می کنیم. کارگران بیمارستان ها، کارخانه های اتومبیل سازی، راه آهن، کارخانه های تراکتورسازی و بسیاری از بخش های دیگر در اعتصاب شرکت می کنند.
ما خواستار:
آزادی فوری همه زندانیان سیاسی،
پایان دادن به خشونت علیه معترضین مسالمت جو،
حمایت از حقوق بشر و حقوق شهروندی: حق آزادی اجتماعات، بیان و آزادی مطبوعات و انتخابات آزاد
و دخالت ناظران مستقل انتخابات از سازمان امنیت و همکاری اروپا و شورای اروپا و نمایندگان محلی اعتراضات و اعتصابات اخیر، برای کشف هرگونه بی نظمی و تقلب در انتخابات و اطمینان از بازشماری شفاف برگه های آرا هستیم.
مسئولان این سرکوب‌ها باید شناسایی و آنان با مجازات های فردی و یا تحریم هایی پاسخگو باشند. که فقط باید علیه آن‌ها اعمال شود، نه علیه کل جمعیت.