تارنگاشت عدالت
منبع: صدای سوسیالیستی، نشریه حزب کموینست ایرلند
نویسنده: جیمی دوران
۴ ژانویه ۲۰۱۲
در حالیکه سال ۲۰۲۰ به پایان میرسد- سالی که بسیاری خواهان فراموش کردن آن هستند- متأسفانه، علیرغم همهگیری جهانی هیچ حسننیتی از طرف سرمایهداری جهانی نسبت به خلقهای جنوب جهانی در نبرد آنها علیه کووید-۱۹ وجود ندارد.
«شورای تریپس» سازمان تجارت جهانی، که با حقوق مالکیت فکری سر و کار دارد، پیشنهاد ارائه شده بوسیله هند و آفریقای جنوبی و مورد حمایت اسواتینی (سوازیلند سابق) و کنیا را برای تعلیق موقت بخشهای مشخصی از «موافقتنامه پیرامون جنبههای مرتبط با تجارت حقوق مالکیت فکری» (TRIPS) در راستای تأمین دسترسی به واکسنها و داروهای دارای کیفیت بالا، امن، اثربخش و ارزان برای پیشگیری، مهار و درمان کووید-۱۹ در کشورهای فقیر بررسی کرد. در یک همهگیری جهانی، که همه کشورها به طور مساوی تحت تأثیر قرار دارند، یک راهحل جهانی ضروری است.
پیشنهاد از جانب ثروتمندترین کشورهای روی کرۀ زمین رد شد. نخستین کشوری که پیشنهاد را رد کرد همسایه بغلی، بریتانیا بود و پس از آن اتحادیۀ اروپایی، ایالات متحده آمریکا، سوئیس، نروژ، استرالیا، کانادا، ژاپن، و برزیل دستنشادۀ آمریکا بودند.
این تصمیم بربریت افراطی است. این به مرگ صدها هزار، اگر نه میلیونها، انسان فقیر در جهان میانجامد. این تماماً برای ارضای اشتهای سیریناپذیر شرکتهای داورساز جهانی به افزایش دائم سود صورت گرفت. بدون توجه به لطمهای که در این روند به بشریت و محیط زیست وارد میشود، هیچچیز نباید مانع سودجویی و انباشت ثروت بوسیله ثروتمندترینها بشود.
اکثر واکسنها در چندین کشور با سرمایهگذاری عظیم از صندوقهای عمومی تولید شدهاند. نباید اجازه داد صنعت داروسازی جهانی (Big Pharma) آنها را برباید: واکسنها باید جهانی و به سود بشریت تولید شوند، نه اینکه بوسیله شرکتهای فراملی کنترل و توزیع شوند.
بودجه واکسنهای کووید را چه کسی تأمین کرده است؟
هر مربع معادل ۱۰۰ میلیون یورو، مربعهای سفید، دولت مربعهای نارنجی، بخش غیرانتقاعی. مربعهای قرمز، بخش خصوصی.
نظامی که به فقیرترین مردم دنیا اجازه نمیدهد برای متوقف کردن اشاعه یک ویروس کشنده واکسن داشته باشند نظامی وحشیانه است. اگر جهان در جنگ علیه این ویروس است، پس این یک جنایت جنگی علیه فقیرترین و آسیبپذیرترینها در این نبرد است.
یک نتیجه، میلیاردها مردم فقیری که بعید است مایهکوبی شوند؛ کشورهای ثروتمند تاکنون حدود ۵۳ درصد واکسنها را خریدهاند. آنها به اندازه کافی واکسن خریدهاند که بتوانند جمعیت خود را حدود سه بار مایهکوبی کنند، در حالیکه کشورهای فقیر حتا برای کارکنان بهداشتی و مردمی که در معرض بیشترین خطر هستند واکسن کافی ندارند. در سال آینده در هفتاد کشوری که کمترین درآمد را دارند، از هر ده نفر ۹ نفر به واکسن دسترسی نخواهند داشت.
تعداد سرانه واکسنهای خریداری شده بوسیله کانادا بیش از هر کشور دیگری است، و با آن میتوان هر کانادایی را پنج بار مابهکوبی کرد. تقریباً کل عرضۀ واکسن فایزر-بایونتک به کشورهای ثروتمند میرود: ۹۶ درصد کل این واکسن را غرب خریده است.
در مقابل، مخترعین انسولین و واکسن فلج اطفال حق انحصاری آنها را ثبت نکردند؛ آنها به نفع بشریت این کار را نکردند. این تأثیر زیادی بر بهداشت جهان داشته است. کوبا، با وجود منابع محدود، دارای خدمات بهداشتی باورنکردنی است که در پاسخ به نیاز، پزشکان و گروههای پزشکی را به سراسر جهان اعزام میکند.
هدف صنعت داروسازی آفریدن مشتریان جدید است، نه درمان بیماری.
کووید-۱۹ یک آزمون فشار (stress test) بر نظامهای سیاسی و اقتصادی جهانی است. سرمایهداری در این آزمون کاملاً شکست خورده است و نشان دادهشده که از نظر اخلاقی ورشکسته است. محیط زیست جهان در نتیجۀ سرمایهداری هماکنون به یک نقطه غیرقابل بازگشت رسیده است. همهگیری بهداشتی ماهیت کریه نظام سرمایهداری را آشکار کرده است. همانطور که فیدل گفت: «سرمایهداری نه توانایی، نه اخلاق، و نه خوی [لازم] برای حل مشکلات فقر را ندارد.»
ما میتوانیم بشریت یا سرمایهداری را نجات دهیم. ما نمیتوانیم هر دو را نجات دهیم.
https://socialistvoice.ie/2021/01/worlds-poor-left-at-the-mercy-of-covid/