سه کشور اروپایی در آخرین پیشنهادشان به ایران خواسته‌اند تهران به عنوان بخشی از اعتمادسازی تعهدی الزام‌آور بدهد که به دنبال فعالیت‌های چرخه‌ی سوخت نخواهد رفت و همچنین ساخت رآکتور تحقیقاتی آب سنگین را به طور کامل تعطیل نماید. این پیشنهاد که قاطعانه از سوی ایران رد شد و تحقیرآمیز دانسته شده است، شامل موارد بسیاری است که در بیش از ۳۰ صفحه در ۱۴ مرداد ماه از سوی سه کشور اروپایی به مقامات ایران ارایه گردید. خلاصه این طرح در زیر آمده است
سه کشور اروپایی در آخرین پیشنهادشان به ایران خواسته‌اند تهران به عنوان بخشی از اعتمادسازی تعهدی الزام‌آور بدهد که به دنبال فعالیت‌های چرخه‌ی سوخت نخواهد رفت و همچنین ساخت رآکتور تحقیقاتی آب سنگین را به طور کامل تعطیل نماید. این پیشنهاد که قاطعانه از سوی ایران رد شد و تحقیرآمیز دانسته شده است، شامل موارد بسیاری است که در بیش از ۳۰ صفحه در ۱۴ مرداد ماه از سوی سه کشور اروپایی به مقامات ایران ارایه گردید. خلاصه این طرح در زیر آمده است
ایسنا
سه کشور اروپایی در آخرین پیشنهادشان به ایران خواسته‌اند تهران به عنوان بخشی از اعتمادسازی تعهدی الزام‌آور بدهد که به دنبال فعالیت‌های چرخه‌ی سوخت نخواهد رفت و همچنین ساخت رآکتور تحقیقاتی آب سنگین را به طور کامل تعطیل نماید. این پیشنهاد که قاطعانه از سوی ایران رد شد و تحقیرآمیز دانسته شده است، شامل موارد بسیاری است که در بیش از ۳۰ صفحه در ۱۴ مرداد ماه از سوی سه کشور اروپایی به مقامات ایران ارایه گردید. خلاصه این طرح در زیر آمده است
III حمایت بلندمدت برای برنامه‌ی هسته‌یی غیرنظامی ایران
اصول
۱۴. سه کشور اروپایی / اتحادیه اروپا حق ایران را تحت بند چهار NPT برای توسعه، تحقیق، تولید و استفاده از انرژی هسته‌یی بدون تبعیض و مطابق با الزاماتش بر اساس NPT به رسمیت می‌شناسد.
۱۵. سه کشور اروپایی / اتحادیه اروپا حق ایران را برای توسعه برنامه‌ی تولید برق هسته‌یی غیرنظامی به منظور کاهش وابستگی این کشور به نفت و گاز و انتنخاب مناسب‌ترین ترکیب از منابع انرژی برای برآوردن نیازهایش همان طور که آنها را مجبور می‌سازد، در تطابق با الزامات بین‌المللی‌اش به رسمیت می‌شناسند.
۱۶. بنابراین سه کشور اروپایی اتحادیه اروپا، در چارچوب یک توافق کلی و یک توافق قابل پذیرش دوجانبه در خصوص تدارکات بلندمدت، تمایل‌شان را برای حمایت از ایران برای تولید یک برنامه برق هسته‌یی غیرنظامی، ایمن، به صرفه از نظر اقتصادی، قابل اثبات از نظر اشاعه و تحقیقاتی که مطابق با نیازهای انرژ‌ی‌اش باشد، اعلام می‌کنند.
۱۷. سه کشور اروپایی / اتحادیه اروپا از همکاری بلندمدت در زمینه‌ی هسته‌یی غیرنظامی میان ایران و روسیه حمایت کامل می‌کنند.
۱۸. در قالب یک توافق کلی، همکاری میان سه کشور اروپایی / اتحادیه اروپا و ایران در زمینه هسته‌یی غیرنظامی در چارچوب زیر پیش خواهد رفت:
a. ایران به بازار بین‌المللی فن‌آوری هسته‌یی دسترسی خواهد داشت که در آن قراردادها بر اساس مناقصات رقابتی آزاد که حق شرکت‌ها را برای تعیین استراتژی‌ها و گزینه‌های تجاری‌شان به رسمیت می‌شناسد، اعطا می‌شوند؛
b. همکاری، مشروط به تحقق کامل الزامات و تعهدات بین‌المللی مربوطه‌ی ایران انجام خواهد شد، از جمله ترتیبات بلندمدت توافق شده میان سه کشور اروپایی / اتحادیه اروپا و ایران، قطعنامه‌ی آژانس بین‌المللی انرژی اتمی درباره تمامی مسایل مطرح شده تحت توافق پادمان‌ها و پروتکل الحاقی در ایران و همکاری مستمر با آژانس بین‌المللی انرژی اتمی؛
c. تحت قطعنامه‌ی ۱۵۴۰ شورای امنیت سازمان ملل و بر اساس کشور مربوطه، هنجارهای اروپایی و بین‌المللی، سه کشور اروپایی / اتحادیه اروپا و ایران ملزم به اجرا نظارت‌های صادراتی هستند. سه کشور اروپایی خود را به اجرای این نظارت‌ها به روشی غیرتبعیض آمیز با در نظر گرفتن قالب جدیدی که به وسیله‌ی اقدامات اعتمادساز و تعهداتی که ایران تحت یک توافق کلی بر عهده گرفته، متعهد می‌سازند.
دستیابی ایران به بازار بین‌المللی سوخت هسته‌یی و همکاری در زمینه انرژی
۱۹. در راستای این اصول و در قالب یک توافق کلی و اعتماد فزاینده میان سه کشور اروپایی / اتحادیه اروپا و ایران، سه کشور اروپایی از توسعه‌ی برنامه‌ی هسته‌یی غیرنظامی ایران در زمینه‌های زیر حمایت خواهند کرد:
a. در زمینه تحقیق هسته‌یی غیرنظامی، از طریق اجرای پیشنهاد سه کشور اروپایی / اتحادیه اروپا یک هیات کارشناسی به شناسایی پیش‌نیازهای یک رآکتور تحقیقاتی در ایران و چگونگی بهتر برآورده کردن این ملزومات کمک می‌کنند. سه کشور اروپایی / اتحادیه اروپا اطمینان خواهند داد ایران با هیچ مانع تبعیض آمیزی برای برآوردن نیازهایی که به طور مشترک تشخیص داده شده‌اند روبرو نخواهند شد؛ و
b. در دیگر زمینه‌های استفاده‌ی صلح آمیز از انرژی هسته‌یی به غیر از فعالیت مربوط به چرخه سوخت، سه کشور اروپایی / اتحادیه اروپا خود را به خودداری نکردن از مشارکت در مناقصه‌ی رقابتی باز متعهد می‌سازند.
۲۰. سه دولت اروپایی هم چنین از توسعه‌ی همکاری در زمینه‌های مهم زیر برای لحاظ شدن در توافق نهایی حمایت می‌کنند:
a. در زمینه‌هایی نظیر تولید رادیو ایزوتوپ، تحقیق پایه و استفاده‌ی صلح آمیز از انرژی هسته‌یی در زمینه‌های پزشکی و کشاورزی، مشروط بر مذاکرات کارشناسی بیشتر میان دو طرف؛
b. در برقراری همکاری میان مقامات نظارتی در سه کشور اروپایی / اتحادیه اروپا و ایران و آژانس بین‌المللی انرژی اتمی در راستای همکاری در طراحی و اجرای رژیم‌های بین‌المللی ایمنی و امنیت هسته‌یی استاندارد.
این می‌تواند همکاری رسمی میان ناظران را برای مشارکت در تجربه‌های پیشرفته و پیشنهاد توصیه در خصوص جنبه‌های امنیتی نظیر اجرای کنوانسیون حفاظت فیزیکی از مواد هسته‌یی را پس از دستیابی ایران به نسخه‌ی الحاقی این کنوانسیون شامل شود. این زمینه‌های همکاری می‌تواند طی بازدید پیشنهادی کارشناسان ایرانی از سه کشور اروپایی / اتحادیه اروپا اصلاح شود.
۲۱. به منظور این هدف، سه کشور اروپایی / اتحادیه اروپا از آغاز مذاکرات در خصوص یک توافق میان EURATOM و ایران با جدیت حمایت خواهند کرد. این می‌تواند چارچوبی را برای همکاری نزدیک‌تر میان ایران و تمامی کشورهای عضو اتحادیه‌ی اروپا ایجاد کند.
تضمین‌های سوخت
۲۲. سه کشور اروپایی / اتحادیه اروپا اینکه ایران باید دسترسی مستمر به سوخت هسته‌یی برای رآکتورهای آب سبک شکل دهنده‌ی صنعت هسته‌یی غیرنظامی ایران داشته باشد را به رسمیت می‌شناسند. این ترتیبات در حال حاضر از طریق توافقات و قراردادهای دوجانبه با کشورها / شرکت‌هایی که با آنها همکاری هسته‌یی دارد، منظور شده است. سه کشور اروپایی / اتحادیه اروپا خاطرنشان می‌کنند که تحت توافق ایران / روسیه در زمینه‌ی همکاری هسته‌یی، روسیه خود را رسما به تامین سوخت هسته‌یی در زمان عمر مفید راکتورهای ساخت روسیه در ایران متعهد ساخته است، اما سه کشور اروپایی / اتحادیه اروپا برای بررسی نظرات اضافی در این قالب آماده‌اند.
۲۳. در راستای فراهم کردن تضمین‌های بیشتر برای ایران مبنی بر آنکه تامین‌های خارجی سوخت می‌تواند در دوره‌ی بلندمدت قابل اتکا باشد، سه کشور اروپایی / اتحادیه اروپا پیشنهاد خواهند کرد به همراه ایران چارچوبی را ارایه کنند که چنین تضمین‌هایی را بدون پیش داوری درباره‌ی هر گونه ترتیبات دو جانبه‌ای در آینده که تحت حمایت آژانس بین‌المللی انرژی اتمی مطرح شده، فراهم کنند.
۲۴. هر دو طرف، سه کشور اروپایی / اتحادیه اروپا و ایران قصد خواهند داشت که حمایت آژانس بین‌المللی انرژی اتمی (یا دیگر حمایت بین‌المللی) را برای چارچوب ارایه شده، دریافت کنند و ممکن است از آژانس بین‌المللی انرژی اتمی برای نظارت بر عملیات مکانیزم و تایید فعالیتش بر روی اصول عینی دعوت به عمل آید.
۲۵. هرگونه سوخت فراهم شده تحت شرایط عادی بازار و قرادادهای تجاری خواهد بود و در معرض ترتیبات اثبات اشاعه‌ی مورد توافق برای ایمنی، حمل و نقل و امنیت سوخت از جمله بازگشت تمامی سوخت مصرف شده قرار خواهد گرفت.
۲۶. این چارچوب می‌تواند ترکیبی از اقدامات تقویت کننده‌ی دو جانبه‌ی زیر را شامل شود:
a. مکانیزم موقت سه کشور اروپایی / اتحادیه اروپا – ایران
۲۷. این، برقراری مکانیزم خاصی را شامل می‌شود که اگر تامین کننده‌ی طرف قرارداد به بهانه‌های غیرتجاری که به نگرانی‌های اشاعه یا پادمان‌ها مربوط نمی‌شود، در موقعیتی نباشد که سوخت مطابق با توافقش با ایران را تامین کند و ایران برای تهیه‌ی سوخت هسته‌یی مورد نیاز برای عملکرد ایمن و پایدار رآکتورهای آب سبک با مشکلات جدی روبه‌رو شود، مورد توافق سه کشور اروپایی / اتحادیه اروپا و ایران قرار می‌گیرد. در چنین صورتی سه کشور اروپایی / اتحادیه اروپا و ایران فورا جلسه‌ای موردی با مقامات عالی‌رتبه برای برآورد موقعیت تشکیل می‌دهند و اقدامات مربوطه را شناسایی و بررسی می‌کنند. دولت‌های سه کشور اروپایی / اتحادیه اروپا به موازات آن جلسه‌ای با شرکت‌های مربوطه برای بررسی آن که چه اقدامی می‌تواند برای جلوگیری از هر گونه فقدان انرژی انجام گیرد، برگزار می‌کنند. آژانس بین‌المللی انرژی اتمی می‌تواند، به صورتی که مناسب باشد، برای اهداف مشاوره‌ای به چنین نشست‌هایی دعوت شود.
۲۸. این مکانیزم ممکن است ابتدا بازیابی تامین سوخت را از تامین کننده‌ی طرف قرارداد درخواست کند. اگر این ممکن نشود، امکان درخواست برای تولیدکننده‌ی جایگزین که قادر به تولید طراحی مورد نیاز سوخت رآکتور باشد، وجود دارد. اگر امکان شناسایی چنین تولیدکننده‌ای نباشد، امکانات برای برقراری و اعطای مجوز یک خط تولید جدید، در خارج از ایران که قادر به برآوردن نیازهای تامین سوخت آتی به قیمت بازار باشد، مورد بررسی قرار خواهد گرفت. هر گونه مکانیزم تامین جایگزین اینچنینی وابسته به ترتیبات رضایت‌بخش خواهد بود که برای مدیریت بلندمدت سوخت مصرف شده در خارج از ایران برقرار می‌شود.
۲۹. سه کشور اروپایی / اتحادیه اروپا در صورتی که فراهم کننده خدمات غنی‌سازی معمول، قادر به برآوردن الزامات ناشی از قرارداد به دلایل غیرتجاری نباشد، خود را به بررسی راه‌هایی در این صنعت برای ارایه‌ی خدمات غنی سازی تضمین شده به قیمت بازار برای تولید سوخت در خارج از ایران متعهد می‌سازند؛ این که چنین تعهدی بایست چگونه به طور رسمی ارایه می‌شود، همچنان جای کار دارد.
b. برقراری انباشت‌گاه موقت
۳۰. در راستای فراهم کردن زمان لازم برای یافتن راه‌حلی از طریق مکانیزم موقت سه کشور اروپایی / اتحادیه اروپا بدون تاثیرگذاری به طور نامطلوب بر عملیات رآکتورهای برق هسته‌یی ایران، سه کشور اروپایی / اتحادیه اروپا خود را به همکاری برای ایجاد انباشت گاه موقت سوخت که برای حفظ و تامین سوخت با نرخی که در قرارداد ذکر شده و برای یک دوره‌ی پنج ساله کافی باشد، متعهد می‌سازند. این انباشت‌گاه به لحاظ فیزیکی در کشور ثالثی قرار می‌گیرد که به صورت دوجانبه بر سر آن توافق حاصل شده باشد، و مادامی که ترتیبات بلندمدت به معرض اجرا در بیایند، برداشت از آن قابل دسترس خواهد بود. سه کشور اروپایی / اتحادیه‌ی اروپا از مذاکرات زودهنگام با ایران بر سر ایجاد، حفظ و نگهداری و استفاده از انباشت‌گاه موقت استقبال می‌کنند.
c. ترتیبات چندجانبه
۳۱. سه کشور اروپایی / اتحادیه اروپا و ایران با آژانس بین‌المللی انرژی اتمی و دیگران برای تولید مکانیسم‌های بین‌المللی ناشی از نظراتی که در گزارش "رویکرد‌های هسته‌یی چندجانبه" درباره‌ی امنیت تامین سوخت تشریح شده است؛ تعامل خواهند داشت.
اعتماد سازی
۳۲. سه کشور اروپایی / اتحادیه اروپا بار دیگر بر حق لاینفک ایران برای استفاده‌ی صلح‌آمیز از انرژی هسته‌یی، اعمال شده مطابق با NPT تاکید می‌کنند. در این قالب، حمایت سه کشور اروپایی برای گسترش همکاری بین‌المللی در بخش هسته‌یی غیرنظامی ایران و برای تولید یک برنامه‌ی غیرنظامی تولید و تحقیق در زمینه‌ی برق هسته‌یی به صرفه از نظر اقتصادی و قابل اثبات از نظر اشاعه، فرصت‌های جدیدی را برای ایران فراهم خواهد کرد.
۳۳. همکاری بلندمدت کارآمد میان ایران و جامعه‌ی بین‌المللی در زمینه‌ی هسته‌یی غیرنظامی در راستای خطوط مطرح شده در این سند، در هر حال، مستلزم اعتمادسازی مستمر طی دوره‌ای قابل توجه خواهد بود.
۳۴. از آنجا که ایران تامین تضمین شده‌ی سوخت طی سال‌های پیش رو را خواهد داشت، قادر به ارایه‌ی اعتماد مورد نیاز از طریق دادن تعهدی الزام‌آور مبنی بر دنبال نکردن فعالیت‌های چرخه‌ی سوخت نسبت به ساخت و عملیات رآکتورهای برق آب سبک و تحقیقاتی خواهد بود. این تعهد در راستای مکانیزم بررسی پیش‌بینی شده در پاراگراف ۵۸، به طور مشترک بررسی خواهد شد.
۳۵. سه کشور اروپایی اتحادیه‌ی اروپا انتظار خواهند داشت ایران از آژانس بین‌المللی انرژی اتمی برای موافقت با یک مکانیسم جهت راستی‌آزمایی تحقق توافق نهایی دعوت به عمل آورد.
۳۶. ایران به عنوان جزیی ضروری از این مکانیزم برای اعتمادسازی بین‌المللی متعهد به انجام موارد زیر می‌شود:
a: ارایه‌ی تعهدی الزام آور از نظر حقوقی مبنی بر عدم خروج از NPT و حفظ تمامی تاسیسات هسته‌یی ایران تحت پادمان‌های آژانس بین‌المللی انرژی اتمی تحت هر شرایطی؛
b: تصویب پروتکل الحاقی‌اش مطابق با تعهد کنونی‌اش تا پایان سال ۲۰۰۵؛
c: در عین حال اجرای کامل پروتکل الحاقی در خلال تصویب آن و همکاری فعالانه و به شکلی شفاف با آژانس بین‌المللی انرژی اتمی برای حل تمامی مسایل به تعویق افتاده‌ی ناشی از توافق پادمان‌ها و پروتکل الحاقی از جمله اجازه به بازرسان آژانس بین‌المللی انرژی اتمی برای بازدید از هر سایت و یا مصاحبه با هر شخصی که برای نظارت بر فعالیت هسته‌یی در ایران مربوط می‌دانند.
d: توافق با تامین سوخت تازه در خارج از ایران و تعهد به بازگشت تمامی اجزای سوخت مصرف شده‌ی رآکتورهای ایران به تامین کننده‌ی اصلی بلافاصله پس از حداقل دوره‌ی خنک شدن لازم برای انتقال.
۳۷. در راستای قطعنامه‌های شورای حکام آژانس بین‌المللی انرژی اتمی سه کشور اروپایی اتحادیه‌ی اروپا همچنین انتظار دارند ایران ساخت رآکتور تحقیقاتی آب سنگین در اراک را که باعث افزایش نگرانی‌های مربوط به اشاعه است، متوقف سازد. سه کشور اروپایی اتحادیه‌ی اروپا پیشنهاد موجودشان را برای اعزام یک هیات کارشناسی به ایران جهت کمک به تشخیص مطالبات تحقیقاتی و مناسب‌ترین نوع تجهیزات برای پاسخگویی به آن مطالبات تکرار می‌کنند.
۳۸. سه کشور اروپایی / اتحادیه‌ی اروپا به همراه ایران برای برقراری گروهی به منظور شناسایی مصارف جایگزین برای تجهیزات، سازه‌ها، تاسیسات و موادی که استفاده، ساخت، آزمایش یا تولیدشان بخشی از صنعت هسته‌یی بلندمدت غیرنظامی نخواهد بود، همکاری خواهند کرد. این گروه می‌تواند حوزه‌های جایگزین برای استخدام دانشمندان، تکنسین‌ها و کارگرانی را که در حال حاضر در چنین تاسیساتی استخدام هستند، بررسی کند.
مکانیزم مشاوره
۳۹. سه کشور اروپایی / اتحادیه‌ی اروپا و ایران مشاوراتی منظم را برای مصارف صلح آمیز انرژی هسته‌یی و تولید برنامه‌ی هسته‌یی غیرنظامی ایران از طریق یک مکانیزم مشاوره‌ای خاص که در مورد آن توافق خواهد شد، به پیش می‌برند.
IV. همکاری اقتصادی و فن‌آوری
اصول
۴۰. سه کشور اروپایی / اتحادیه‌ی اروپا در نظر می‌گیرند که توافقی کلی به توسعه‌ی یک برنامه‌ی همکاری اقتصادی و فن‌آوری با ایران منجر خواهد شد که مکمل توافق تجاری و همکاری کمیسیون اروپایی / ایران است و شامل وسیله‌ای مهم برای توسعه‌ی روابط بلندمدت اقتصادی میان اروپا و ایران است.
همکاری انرژی
۴۱. سه کشور اروپایی / اتحادیه‌ی اروپا اهمیت بنیادی همکاری انرژی را برای روابط بلندمدت با ایران به عنوان بخشی از یک توافق کلی به رسمیت خواهد شناخت:
a. سه کشور اروپایی / اتحادیه‌ی اروپا و کمیسیون اروپایی برای صدور بیانیه‌ای سیاسی که در آن ایران را به عنوان منبع بلندمدت برای انرژی فسیلی اتحادیه‌ی اروپا در نظر می‌گیرد، آماده خواهند شد و اهمیت فزاینده‌ی تامین گاز ایران برای اروپا طی سال‌های آینده را به رسمیت می‌شناسند.
b. سه کشور اروپایی / اتحادیه‌ی اروپا و کمیسیون اروپایی به ارایه‌ی یک همکاری استراتژیک انرژی از طریق توافق تجاری و همکاری متعهد خواهند شد و در همین قالب از طریق گروه کاری انرژی در سطح عالی رتبه این اقدام را دنبال می‌کنند.
c. در قالب این گروه کاری انرژی سطح بالا و در چارچوب یادداشت تفاهم ۱۹ اکتبر ۲۰۰۲ میان کمیسیون اروپایی و وزارت نفت ایران در خصوص همکاری در بخش همکاری انرژی، کمیسیون اروپایی امکان گشایش مرکز مدیریت و فن‌آوری اتحادیه‌ی اروپا – ایران را با یک دیدگاه برای انجام مطالعات مشترک در بخش انرژی و فراهم کردن حمایت فنی برای اجرای بیانیه‌ی سیاسی اشاره شده در پاراگراف ۴۱a بررسی خواهد شد.
d. سه کشور اروپایی / اتحادیه‌ی اروپا و ایران و نیز آن کمیسیون درباره‌ی پروژه‌های احتمالی آینده‌ی خط لوله‌ی نفت و گاز مذاکره خواهند کرد.
ارتقای تجارت و سرمایه گذاری
۴۲. سه کشور اروپایی / اتحادیه‌ی اروپا اهمیت توافق تجاری و همکاری کمیسیون اروپایی / ایران پیشنهادی را برای توسعه‌ی روابط تجاری و اقتصادی میان اتحادیه‌ی اروپا و ایران به رسمیت می‌شناسد و خاطرنشان می‌کند که ایران دستیابی به بازار را تسهیل می‌کند، تبادلات تجاری را ارتقا می‌بخشد و طیف گسترده‌ای از دیگر فعالیت‌های همکاری در زمینه‌های اقتصادی، تجاری و دیگر زمینه‌ها را می‌گشاید.
۴۳. بنابراین به عنوان بخشی از یک توافق کلی، سه کشور اروپایی / اتحادیه‌ی اروپا خود را به فعالیت برای رساندن مذاکرات کنونی میان ایران و جامعه‌ی اروپایی به یک توافق تجاری و همکاری و رساندن توافق گفت‌وگوی سیاسی وابسته به نتایج زودهنگام متعهد می‌سازند.
۴۴. سه کشور اروپایی / اتحادیه‌ی اروپا برای تداوم و تقویت دوجانبه‌ی اقدامات سودمند در زمینه‌های اعتبارات، صادرات و تضمین سرمایه گذاری به ویژه در راستای اعتماد بیشتر مبنی بر آن که یک توافق کلی و یک روابط سیاسی و اقتصادی نزدیک‌تر در اختیار سرمایه گذاران و آژانس‌های اعتباری صادرات همسان قرار خواهد گرفت، موافقت خواهند کرد.
ورود به سازمان تجارت جهانی (WTO)
۴۵. سه کشور اروپایی/ اتحادیه‌ی اروپا از تقاضای موفقیت آمیز ایران برای گشایش گفت‌وگوهای پذیرش در WTO استقبال می‌کنند و یادآوری می‌کنند که این سودی چشمگیر حاصل از مذاکرات طرح شده در توافق پاریس است.
۴۶. سه کشور اروپایی / اتحادیه‌ی اروپا از حمایت سیاسی مستمرشان نسبت به پذیرش ایران در WTO و تمایل‌شان برای ارایه‌ی حمایت فنی جهت کمک به ایران در ایجاد اصلاحات فنی لازم در اقتصادش تاکید می‌کنند، سه کشور اروپایی با فعالیت به همراه دبیرخانه و کمیسیون WTO با ارایه‌ی همکاری برای کمک به ایران جهت پیوستن به WTO از جمله در خصوص ساختارهای تعرفه موانع فنی تجارت قوانین اصلی مالکیت معنوی و دیگر زمینه‌های مناسب موافقت خواهند کرد.
ارتقا تجارت و انتقال فن‌آوری:
کنترل‌های صادرات
۴۷. سه کشور اروپایی اتحادیه‌ی اروپا خاطرنشان می‌کنند که اعتماد بهبود یافته در رابطه با مصرف نهایی صلح آمیز از کالاهای منتقل شده به ایران از جمله از طریق برقراری سیستم‌های کنترل صادرات تصمیم‌های مربوط به محورهای فردی را تسهیل خواهد کرد، سه کشور اروپایی اتحادیه‌ی اروپا همچنین این که سیستم‌های کارآمد کنترل صادرات سهم چشمگیری در توسعه‌ی روابط اقتصادی سودمند خواهد داشت را به رسمیت می‌شناسند و عنوان می‌کند که رژیم‌های بین‌المللی کنترل صادرات و مقررات ملی و اروپایی مربوطه را بر یک مبنای غیرتبعیض آمیز به کار خواهند برد، بنابراین سه کشور اروپایی اتحادیه‌ی اروپا برای تشکیل یک کارگاه مشترک کنترل بر صادرات در تهران موافقت می‌کنند که اجازه تبادلات با تحقق قطعنامه‌ی ۱۵۴۰ شورای امنیت سازمان ملل و قوانین داخلی کمیسیون اروپایی را خواهد داد.
۴۸. سه کشور اروپایی اتحادیه‌ی اروپا همچنین به عنوان ادامه برای حمایت از ایران در برقراری سیستم موثر کنترل صادرات آمادگی دارد.
۴۹. هوانوردی غیرنظامی سه کشور اروپایی اتحادیه‌ی اروپا به ارتقا فروش قطعات یدکی هواپیمای به ایران ادامه خواهد داد و تمایل دارد وارد مذاکرات درباره‌ی تدارک فروش هواپیمای مسافربری غیرنظامی به ایران شود.
همکاری علمی و فنی
۵۰. سه کشور اروپایی اتحادیه‌ی اروپا با به رسمیت شناختن مزایای همکاری علمی و دانشگاهی برای هر دو طرف به توسعه‌ی همکاری علمی بلندمدت با ایران متعهد می‌شوند.
۵۱. در این قالب اتحادیه‌ی اروپا از طریق این کمیسیون با اعزام گروه کارشناسی به ایران برای تدوین شرح حال علمی ایران در قالب توافق تجاری و همکاری جامعه‌ی اروپایی / ایران موافقت می‌کند.
۵۲. سه کشور اروپایی اتحادیه‌ی اروپا برای تسهیل دسترسی ایران به فن‌آوری‌های پیشرفته با رعایت حقوق ملی و تعهدات بین‌المللی مربوط به کنترل صادرات موافقت خواهد کرد، آنها همکاری علمی جدید موجود میان دانشمندان دانشگاه‌ها و موسسات علمی را تقویت و ترغیب خواهند کرد، این همکاری باید هر دو تحقیق بنیادی و کاربردی را پوشش دهد.
۵۳. در زمینه‌ی فن‌آوری‌های زیست محیطی سه کشور اروپایی اتحادیه‌ی اروپا برای توسعه‌ی همکاری با ایران در زمینه‌های تامین آب، مدیریت زباله، حفاظت از زیست‌گاه‌های طبیعی و آمادگی برای فجایع طبیعی آمادگی خواهد داشت.
۵۴. در زمینه‌ی فن‌آوری ارتباطات و اطلاعات سه کشور اروپایی اتحادیه‌ی اروپا برای همکاری با ایران جهت بهبود ثبات ارتباطی اینترنتی آمادگی خواهند داشت.
۵۵. سه کشور اروپایی اتحادیه‌ی اروپا همچنین علاقمند به توسعه و تعمیق همکاری با ایران از طریق اجلاس بین‌المللی مربوطه، به ویژه در زمینه‌ی آلودگی هوا خواهند بود.
۵۶. آموزش و کارآموزی فنی. سه کشور اروپایی اتحادیه‌ی اروپا آماده خواهند بود از طریق آژانس‌های مربوطه‌شان با ایران در توسعه‌ی سیستم آموزش حرفه‌ای همکاری کنند.
ایجاد یک ساختار اقتصادی و همکاری فنی
۵۷. سه کشور اروپایی/ اتحادیه‌ی اروپا و ایران به دنبال نیرو بخشیدن به همکاری از طریق مکانیزمی که مورد توافق واقع شود برای تکمیل هرگونه ساختار عمیق اتحادیه‌ی اروپا / ایران که براساس توافق تجاری و همکاری مورد موافقت قرار گرفته و تمامی حوزه‌های منافع دوجانبه را پوشش می‌دهند خواهد بود؛ اگرچه دارای ارجحیتی کمتر از آن چه در بالا ذکر شده است، باشد و این موارد زیر را شامل می‌شود البته نه به صورت انحصاری:
– ایمنی حمل و نقل هوایی. سه کشور اروپایی / اتحادیه‌ی اروپا در زمینه‌های مدیریت، تاییدیه سانحه و تحقیقات مربوط به ترافیک هوایی و امنیت فرودگاه همکاری خواهد کرد.
– حمل و نقل از طریق خطوط آهن. سه کشور اروپایی / اتحادیه‌ی اروپا با ایران در برقراری یک طرح جامع حمل و نقل همکاری خواهند کرد. آنها همکاری با ایران را در زمینه‌ی تجهیزات متحرک، راه آهن و فن‌آوری برقراری ارتباط و سرعت بالا ترغیب و حمایت خواهند کرد.
– حمل و نقل دریایی. سه کشور اروپایی / اتحادیه‌ی اروپا مذاکرات درباره‌ی یک توافق حمل و نقل دریایی با ایران را تسهیل خواهند کرد.
– زلزله شناسی و نقشه برداری زلزله. سه کشور اروپایی از طریق موسسات مربوطشان که در تمرین نقشه برداری زلزله مشارکت دارند با تمرکز بر نواحی بسیار پرجمعیت ایران و برای توسعه‌ی همکاری در زمینه‌های مدیریت خطر و فاجعه فعالیت خواهند کرد.
– زیر ساخت‌ها. سه کشور اروپایی – اتحادیه‌ی اروپا دسترسی به فناوری اروپایی مربوط به ساخت ساختمان مقاوم در برابر زلزله را تسهیل خواهند کرد.
– صنایع کشاورزی و غذایی. سه کشور اروپایی/ اتحادیه‌ی اروپا آمادگی خواهند داشت در زمینه کشاورزی بومی شناختی از جمله (سموم) علف کش و سموم دفع آفات طبیعی ایمنی غذایی و مقررات و وجوه تجاری و استانداردهای بهداشتی پیشنهاد همکاری کنند.
– گردشگری. سه کشور اروپایی/ اتحادیه‌ی اروپا آمادگی خواهد داشت به ایران در توسعه‌ی اعتبارش به عنوان یک مقصد گردشگری کمک کرده و از همکاری در توسعه‌ی تفریح‌گاه‌های جدید گردشگری حمایت کند.
V. تجدید نظر در مکانیزم
۵۸. سه کشور اروپایی/ اتحادیه‌ی اروپا و ایران در خصوص اجرای این توافقنامه با حسن نیت موافقت خواهند کرد. این توافقنامه هر ۱۰ سال یک بار در سطح وزرا مورد بررسی قرار خواهد گرفت. هرگونه تغییر در این ترتیبات مورد توافق دقیق هر دو طرف سه کشور اروپایی/ اتحادیه اروپا و ایران خواهند بود.
۵۹. سه کشور اروپایی / اتحادیه‌ی اروپا تمایل دارند توافقنامه‌ی نهایی را به عنوان یک بخشنامه‌ی اطلاعاتی آژانس بین‌المللی انرژی اتمی و یک سند سازمان ملل برای اطلاعات و با نظر به تایید ممکن از سوی جامعه‌ی بین‌المللی منتشر سازند.