شنبه, شهریور ۳۱

جمعبندی حزب کمونیست افریقای جنوبی از فعالیت غرورآفرین

 دوازدهمین کنگره حزب کمونیست افریقای جنوبیSACP که از ۱۱ تا ۱۵ ژوئیه سال جاری در «پورت الیزابت» تشکیل شد، ثمره کار ۵ سال گذشته حزب را بسیار مثبت ارزیابی کرد.

 

 

 

 دوازدهمین کنگره حزب کمونیست افریقای جنوبیSACP که از ۱۱ تا ۱۵ ژوئیه سال جاری در «پورت الیزابت» تشکیل شد، ثمره کار ۵ سال گذشته حزب را بسیار مثبت ارزیابی کرد.

 

 

 

تارنگاشت عدالت
 

عصر ما ارگان حزب کمونیست آلمان 

۲۷ ژوئیه ۲۰۰۷


برگردان: خ. طهوری
 

دوازدهمین کنگره حزب کمونیست افریقای جنوبیSACP که از ۱۱ تا ۱۵ ژوئیه سال جاری در «پورت الیزابت» تشکیل شد، ثمره کار ۵ سال گذشته حزب را بسیار مثبت ارزیابی کرد.
بعد از کنگره قبلی حزب توانست نفوذ خود را در بین توده ها توسعه بخشد و تعداد اعضای خود را از ۲۰ هزار به ۵۰ هزار نفر ارتقا دهد. تعداد اعضای حزب در برخی از ایالات چهار برابر شد. در ائتلاف سه گانه ANC, SACP, COSATU از ۴۰۰ کرسی نمایندگی، ۸۰ کرسی به حزب کمونیست تعلق دارد. برخی از وزرای دولت افریقای جنوبی عضو حزب کمونیستند. باشرکت ۲۰۰۰ نماینده دانشگاه نلسون ماندلا مهماندار بزرگترین کنگره حزب تا کنون بود. Blade Nzimandeدبیر کل حزب که مجدداً به این سمت انتخاب شد در سخنرانی پایانی خود اعلام کرد: «ما ادعا نمی کنیم که نیروئی در این کشوریم بلکه ما نیروی غیرقابل اغماضی در این کشوریم». احساس غرور و سربلندی در درون حزب بسیار قوی است، لکن اعضای حزب از اوضاع کشور راضی نیستند.
در سال ۱۹۹۰ آپارتاید منقرض شد. ۱۹۹۴ANC  پس از پیروزی چشم گیری در انتخابات دولت را دردست گرفت.   پس از ۱۳ سال حکومت ANC نارضائی از دستاوردها این دولت  تنها مابین کمونیستها و اعضای سندیکاهای کارگری رشد نیافته است. مشاورین داخلی و خارجی اندرزهای فراوانی به آ ـ ان ـ سی می دهند اما کاملاً روشن است که این اندرزها در خدمت چه کسانی است. حداقل نه در خدمت کارگران و مستضعفین کشور. تا کنون بسیاری از نمایندگان احزاب دیگر از جمله نمایندگان شرکتهای سفیدپوستان به  آ ـ ان ـ سی گرویده اند.

{styleboxjp}

آ ـ ان ـ سی  بر سر دوراهی

{/styleboxjp}

این تحولات تاکنون در سمت گیری سیاسی آ ـ ان ـ سی نقش تعیین کننده ای داشته است. برای برخی از اعضا، کادرها و وزرای آ ـ ان ـ سی سمت گیری سوسیالیستی برای تکامل افریقای جنوبی جای خود را به سمت گیرس رفرمیستی و لیبرالی داده.
در آ ـ ان ـ سی کوشش های فراوانی برای منفرد کردن حزب کمونیست و کنفدراسیون سندیکائی افریقای جنوبی (COSATU) با بیش  از ۲ میلیون عضو صورت می گیرد به این امید که این دو سازمان خود را از پیمان مابین سه سازمان بیرون کشد. روزنامه های بورژوائی از «مبارزه برسر قدرت» در درون آ ـ ان ـ سی می نویسند و با تمام قوا با نشر اکاذیب علیه حزب کمونیست هیزم بیار معرکه شده اند.

 

{styleboxjp}

کنفدراسیون سندیکائی افریقای جنوبی (COSATU) برای حفظ پیمان سه گانه مبارزه  می کند.

{/styleboxjp}

همبستگی شدید مابین آ ـ ان ـ سی، حزب کمونیست و کنفدراسیون سندیکائی افریقای جنوبی خار بزرگی در چشم شرکت های بزرگ و روزنامه های مزدور آنهاست. Zwelinzima, Vavi دبیر کل کنفدراسیون سندیکائی افریقای جنوبی  در پیام خود به کنگره در مورد رابطه این تشکیلات  با حزب کمونیست گفت:«ما از جنگهای مختلف، زخم های زیادی را با خود حمل می کنیمف چه در مبارزه علیه ایدز، یا بیکاری یا فقر و نابرابری یا برای زیمبابوه و یا در مبارزات سیاسی بر سر مسائل اقتصادی و سیاسی دیگر. این زخمها نمایانگر پیگیری،  استقامت و عزم ما در مبارزه برای دفاع از منافع کارگران  و زحمتکشان است… تصور کنید که در مقابل سوء استفاده از مقام و سوءاستفاده از قدرت سیاسی و امکانات دولتی برای تضییق و تعقیب رقبای سیاسی هیچ مقاومتی وجود نداشت!» ولی وی در عین حال به ترسیم وضعیت فعلی نیز پرداخت:« ما اکنون در درون بزرگترین جنبش اعتصابی کشور از دهه ۸۰ و ۹۰ به این طرف هستیم… صبر کارگران به پایان می رسد… آنها می خواهند که موفقیت های اقتصادی شامل حال کسانی که مولد ارزشها هستند نیز قرار گیرد.» 
در بحث های گوناگونی  سیاست های دولت به رهبری آ ـ ان ـ سی مورد انتقاد شدید قرار گرفت و این مسئله مورد سئوال بود که آیا آ ـ ان ـ سی کماکان نماینده اکثریت خلق است. « آیا باید برای همیشه صبور بمانیم؟… خصوصی سازی در بخش خدمات دولتی و رسانه ای که توسط دولت تشویق و ترغیب می گردد در خدمت سرمایه داران است که می خواهند از مسابقات فوتبال جام جهانی در سال ۲۰۱۰ سودهای کلان حاصل کنند.»
البته بگفته یکی از نمایندگان روندهای مثبتی نیز بچشم می خورد. در کنفرانس سیاسی آ ـ ان ـ سی که چند هفته پیش انجام شد، یک برنامه نئولیبرالی به تصویب نرسید بلکه برعکس تصمیماتی در جهت تکامل مترقی کشور اتخاذ شد. « آ ـ ان ـ سی یک سازمان سوسیالیستی نبوده و نیست ولی این سازمان، سازمان کاپیتالیستی نیز نمی باشد.»
تم مرکزی بحث در مورد رابطه قدرت سیاسی طبقه کارگر با قدرت دولتی و شرکت حزب کمونیست در اننخابات در لیستهای  آ ـ ان ـ سی و یا ارائه کاندیدهای مستقل به اشکال مختلف بود.

{styleboxjp}

وضعیت بحرانی

{/styleboxjp}

تصمیم گیری در این مورد بسیار سخت است. کاندیداتوری مستقل حزب می تواند به انشعاب در آـان ـ سی و در نتیجه به تضعیف «انقلاب ملی دمکراتیک»، مرحله ای که نقطه نظر مشترک سه سازمان نامبرده است، بیانجامید و از طرف دیگر ادامه کاندیداتوری هرسه سازمان در لیست های مشترک آ ـ ان ـ سی می تواند به کم رنگ شدن پروفیل حزب کمونیست با جهت گیری سوسیالیستی خود منجر شود.
حزب کمونیست راه حلی  برای جواب به  این مشکل پیدا کرد. حزب خود را صرفاً با تصمیمات تاکتیکی انتخاباتی محدود نخواهد ساخت. در قطعنامه ای  که در پایان کنگره به تصویب رسید حزب از اعضای خود می خواهد تا برای تغییر جهت در سیاست آ ـ ان ـ سی کوشش کنند. برای این کار لازم است که در پیمان سه گانه به بحث و گفتگوی خلاق در این زمینه دامن زده شود. قرار شد تا مسئله شکل و نحوه کاندیداتوری در سال آینده طی یک کنفرانس سیاسی مجدداً مورد بحث و نظر خواهی قرار گیرد.
نمایندگان احزاب برادر در این کنگره، بویژه نمایندگان کوبا، چین و ونزوئلا با استقبال بی نظیر نمایندگان روبرو شدند. ابراز احساسات نمایندگان بویژه به هنگام اهدا مدال صلح «کریس هانی» حزب کمونیست به فیدل کاسترو بسیار شدید و طولانی بود.
 
 
 
 
 
 

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *